numer 280

motto: "Przepraszam, monsieur, zrobiłam to niechcący."

spokojnie, to tylko siwe włosy
bez śladu kwiatów pomarańczy
czarna suknia cicho pochłonie
opary krwi i potu

a tak pięknie się zaczynało
dziecko z ciebie wydałam światu
zza balustrady krzyczałeś
o królewnie i balu

zostały miejsca w klejnotach
trzewiki bez pary w pudle
było zimno od spojrzeń syna
i święty zapał

niemal przypadkiem zstępując
nadepnęłam mruczał
nie szkodzi
to nie będzie bolało

taki dobry wiersz, aż dziwi brak komentarzy. naprawdę.

++

(a może by tak motto napisać poprostu kursywą i wyrzucić samo słowo "motto"? )
pozdrawiam, andżelka

hmm te bale to zdaje się w tych czasach?
bolesny wiersz- tak to chyba było,
znaczy tam ktoś zbyt dużo namotał
- kobieta?
ciepłoniaście

lubię latawce - Dziękuje, dawno nie pisałem, potrzebne mi są takie komentarze :) Kursywa jak najbardziej jest na miejscu, ot, brak ogłady ;)

Judyt - to czasy bardzo zamotane, warto poczytać, by dowiedzieć się, jak jesteśmy "zdolni".
I "zdolne" ;).

Pozdrawiam :)
J

Od 2008r. tu jesteś? 

Wiersz ładny, ale muszę nad nim pomyśleć.

Chyba jeszcze wcześniej.

Z krótką przerwą ;-)