Dzielenie

Spadają na mnie
myśli ciężkie jak ptaki na wojnie
nienawidzę i kocham
otwieram oczy dla ciebie

Nie stracę nadziei
kiedy garbate zabiorą marzenia
prawdy rozrzucą nie od serca
anioła zachowam śpiącego na dłoni

Gdzie jesteś
choć wołam dalej idziesz
pozostała pusta ramka
zdjęcia naszego oddechu

Dwie strony powietrza
światłocień barwiony nieskończonością
rozpacz chwyta za gardło
tylko z łez sól i woda

A kamień uparcie milczący
wskazuje kierunek kochania
zawsze bliższy gdy razem dzieliliśmy
modlitwy i niewiarę z kazania

Nie wiem czy to pisałeś od siebie-ale jeśli tak to tylko powiem:Jak ja Cię rozumiem. Wiersz podoba mi się,jest przesycony uczuciami i emocjami.Pewnie bym zmienił parę słów,ale nie jestem ekspertem-więc wolę się nie odzywać.Bardzo mi przypadło do gustu zakończenie.Pozdrawiam Sokół