Promień

Biorę zapałkę , w ciemności decyduję sie na jeden ruch
zapalam ją , jasny promień światła oświetla pewne granice ciemnego pokoju i mojej duszy , jak mały promień nadzieji , który pomaga mi w najgorszych sytułacjach. Patrzę w milczeniu na zabawne płomienie , które niebezpiecznieszybko dążą ku mojim palcom. Przypatruje sie jak ten barwny promyk zamienia drewno zapałki w popiół. Jedna chwila światła , choć tak skromnego , daje wiele. Rozpala w tobie wiarę i nadzieje.Kołysze kołysanką zapału.Pomaga ci zrozumieć swiat. Nadszedł ten momet. Nabieram powietrza w pluca i gaszę zapałkę. Koniec jasności. Jednak nawet w mroku który wypełnił miejsce dawnej jasnosci, widać jedna iskierkę , która zalęgła sie w mym sercu i pozostanie w mej duszy na zawsze.

merytorykę można wytłumaczyć tym, że masz tyle lat ile masz, więc można Ci wybaczyć ten tekst, mam nadzieje że bedziesz sie rozwijać w odpowiednim kierunku i że Twoja wrażliwość pozwoli Ci z czasem pisać lepsze teksty. Natomiast błędów takich jak 'mojim' czy 'nadzieji' nie da sie wytłumaczyć tym, że masz lat 12, bo w tym wieku wypadałoby już umieć poprawnie pisać, zwłaszcza jeśli sie chce upubliczniać tekst.

Ja dużo czytać sugeruję...