Julia Rosse Opublikowano 4 Września 2004 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 Tak długo czekałam i czekam dalej. Od jakiegoś czasu pragnę być przy Tobie, dzielić z Tobą radość. Od któregoś ranka, chcę z Tobą rozmawiać, potrzebuję Twojego wsparcia. Od paru miesięcy marzę, by znaleźć się w Twoich ramionach, chcę czuć się bezpieczna. Od kilkuset dni wyczekuję Twojej inicjatywy, Twojego zaangażowania w naszą przyszłość. Od pewnego czasu zaczynam wątpić, że cokolwiek dla nas zrobisz. Od dziś wiem, że możesz zniszczyć wszystko, nawet to czego jeszcze nie ma, a na co tak bardzo czekamy... Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
piotrbierzynski Opublikowano 4 Września 2004 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 Julio,mój komentarz bedzie osobisty,gdyż bardzo zdenerwował mnie ten wiersz,nie w tym znaczeniu,że jest zły,tylko jego treść -przyznam się bez bicia- słyszę od dłuższego czasu skierowaną w moim kierunku przepraszam za takie osobiste wyznanie ,ale ten tekst odebrałem emocjonalnie,choć nie jest to najlepszy wiersz pozdrawiam piotrbierzynski Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Dorota Otka Opublikowano 4 Września 2004 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 Ja także podejde do twojego wiersza emocjonalnie - jako pograzona w smutku i czekajaca kobieta :). Może nie jest zbytnio poetycki, według mnie cos tam nie gra, ale za treść masz u mnie wielkiego plusa. Pozdrawiam. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Julia Rosse Opublikowano 4 Września 2004 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 'mój komentarz bedzie osobisty' , 'podejde do tego wiersza emocjonalnie' no właśnie ... jest w nim też zdecydowanie dużo moich emocji. Piotrze, wybacz ale to nie moja wina, że ta od której to słyszysz tak mówi,widocznie jest też taka przewrażliwiona i samotna jak ja... ten do którego owy 'wiersz' jest skierowany, nie słyszał go. Otko, pozdrawiam i dziękuje za plusa :). Jest mi miło, że to własnie emocje, a nie forma wzbudziła w was zainteresowanie i także emocje (nie koniecznie pozytywne).Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Nowak Grzegorz Opublikowano 4 Września 2004 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 przerost tresci nad forma?...nie jestem kobieta..i nie mam takich problemow z partnerem...ale od pewnego czasu zaczynam watpic w ludzi...Twoj "wiersz" sklonil mnie do reflekcji...plus takze ode mnie...za to co zrobilas dla mnie:) pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Julia Rosse Opublikowano 4 Września 2004 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Grzegorzu, nie wiem czy to dobrze czy źle, że dałam Ci do myślenia. Zastanawiam się czy nie przesadziłam, w tym co napisałam, ale to moje emocje i odczucia i skrzywdzone zwłaszcza kobiety mają to do siebie, że wyolbrzymiają.Ale i tak bardzo dziękuje za plusa :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Arahja Staszewska Opublikowano 4 Września 2004 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 Hmmm, sama nie wiem, co napisać. Ja też piszę bardzo osobiste, emocjonalne wiersze. Ale tutaj mi czegoś brakuje... Wszystko jest tak drastycznie wprost,(ale może tak właśnie musi być..) pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się