miasto moje – Ciechanów

moje miasto, w którym się nie urodziłem,
metropolia chędoga wśród miast wielu
ile gwiazd na niebie wskazujących drogę,
miast, których nie ominie włóczykij Irus,
a dawno takiego tu nie widziano grajka
- prosigrosza, obieżyświata, jego nuty
wpół ochrypłej a donośnej nie słyszano
dawno – jakby wszyscy tacy chodzili już tylko na skróty,

moje miasto, do którego w ten sposób przybyłem,
za pieniądzem, za pracą i za własnym kątem,
miasto, w którym co wieczór we śnie ginę
i co rano odradzam się o jakieś piątej,
papierosa jarząc wpół ulicy warszawskiej,
wpół zjawy powstałej z popiołu i dymu,
odkładam ze snu wyobraźni maskę
i we wschodzie słońca – ja i mój cień – bard – Irus,

moje miasto, w którym raz umrę, jak nigdy
(przynajmniej to jedno wiem – bez przesądów),
miasto – szlak tubylców, codziennej bitwy
o przetrwanie – miasto plotek i poglądów,
jak przed wiekami – walka o ogień,
czyli mieć gdzie spać, co zjeść – to wszystko –
wypijmy jeszcze – komu z diabłem …, komu z bogiem …
walka o żar – pijmy – nim przygaśnie miasta ognisko,

moje miasto, w którym się nie urodziłem,
metropolia chędoga wśród miast tylu
ile gwiazd na niebie, ile latarni na brzegu
miast, drogowskazów ognistych dla bardów i włóczykijów.

gratuluję Witku... uwielbiam czytać takie wiersze
pozdrawiam serdecznie

Witam.
Witoldzie nie skomentuje tego wiersza
bo nie jest to forma ktora jest mi bliska
powiem tylko, ze skomentuje obszernie Twoj wiersz
kiedy napiszesz o częstochowie.....
takie małe wyzwanie:)

Pozdrawiam

Witku..Ladny ten obraz..
Nie umialabym tak napisac o moim miescie , gdzie nic sie nie dzieje, gdzie tylko spie bo caly czas spedzam w Gdansku..

Nie ma to jak umiejętne wyrażenie tego co się czuje na dany temat .
Wyważony subtelny ton ...prawdziwie smakowite .
Może i ja spojrzę teraz inaczej na swoje miasto ...?
Śle ukłony L.G.