Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Mors ultima ratio [Piosenka przedśmiertna]


GASPAR_VAN_DER_SAR

Rekomendowane odpowiedzi

Jedna żyletka, jedna żyła,
jedno życie, jedna chwila.


Zawieszony między tandetnymi realiami każdego ze światów,
z twarzami, które się od niego odwracają i niewyciągniętymi w jego stronę
rękami, na wznak leżący.

Nikt mnie nie kocha, każdy olewa,
wezmę tabletki i pójdę do nieba.


Już na wpół z długą nocą po krótkim dniu pogodzony,
niby doświadczony, gotowy na nieprzewidywalne. Skończyć -
cóż za sztuka? Robił to już dziesięć razy.

Jedna żyletka, jedna żyła,
jedno cięcie - grób, mogiła.


Nieumówiony ze światem co do warunków, ze sobą jeszcze
niezgodny. Straszny - cieniom na ścianie. Źle uczesany, stwierdza,
patrząc na odbicie w żyletce.

Kolejna żyletka, inna żyła,
to samo życie. Jeszcze chwila.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jedna żyletka, jedna żyła,
jedno życie, jedna chwila.

W sam raz, żeby sobie do sygnaturki wstawić ;)

A tak poważnie, to wiersz taki trochę śmieszno-straszny moim zdaniem
i mam po nim mieszane odczucia. Z przewagą odczuć pozytywnych,
bo w ostatnim czasie takie klimaty szczególnie do mnie trafiają.

Pozdrawiam.

PS. niby doświadczony - miodzio.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...