Twoje i moje istnienie

Znakiem zodiaku pieczętowane
Istnienie twoje
Nić przędzona przez ciebie
W jedną stronę tkana
Zasuplona kilkakroć po drodze
Meta blisko
Parka z osnową żywotną
Zamyślona od zawsze
Nie pomoże
Zefir zadmie w róg wiatru
W tan chmury pogoni
Nić słaba pryśnie
Obudzona prządka przędzę łapie
Wiąże początek z końcem
Gubi to co między nimi
Zastyga czas

Witam Marek! zagadkowy wiersz !?
"Znakiem zodiaku pieczętowane
Istnienie twoje "- czyzby przesądzone?
"Nić przędzona przez ciebie
W jedną stronę tkana " - wyglada na wyrzut,ze tylko w jedna strone..
"Obudzona prządka przędzę łapie
Wiąże początek z końcem
Gubi to co między nimi "- czyzby za pozno sie obudzila?
no i brakuje mi tu drugiego tkacza przeciez w tytule sa "dwa istnienia" - a podwojna nic zawsze silniejsza...
juz pozno moze zbyt zmeczona by calosc ogarnac wiec dobranoc i do jutra.
M+A

Pani Mario!
Dziękuję za komentarz. Zastanawia się Pani nad drugą osobą. Parka jest, jak wiadomo, odpowiednikiem greckiej Mojry. Można utożsamić je z przędzeniem ludzkiego losu - także przeznaczeniem. Człowiek (istnienie), "krucha nić życia", "przeznaczenie". Te pojęcia cały czas krążą wokół każdego z nas - nie ma ich gdy "zastygnie czas". Dotyczy to również Pani, mnie i Wszystkich. To jest Życie, które czasami zbyt szybko zaczyna uciekać. Zegarmistrz Światła wprawił w szybszy ruch biegnący czas.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Podoba mi się to, w jaki sposób mówi Pan o ważnej sprawie, buduje nastrój. Czas się zatrzymuje po to, byśmy mogli pomysleć.

Pozdrawiam śródnocnie.
A.

Pani Joanno!
Dziękuję za miłe słowa. Cieszę się, że nie jestem w tłumie samotny.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

no cóż ? - piękne - poezji w tym tyle co wody w oceanie - a nić to fala po przepływającej tratwie rozbitków - zastyga czas ...

serdeczne pozdrówko W_A_R

Witam Panie Marku,

zawsze zazdrościłem ludziom, którzy potrafią obcować z antycznymi bogami. Z takiej perspektywy wszystko układa się inaczej - możemy coś o tym rzec (my dwaj tu emeryci....
Pieknie Pan złapał czasu płynięcie - i to:
"Wiąże początek z końcem
Gubi to co między nimi
Zastyga czas"

Życzę wielu tak pięknych wierszy.
Pzdr. bezet

Panie Witoldzie i Panie Romanie,
słowa Wasze dodały mi otuchy, której w tych dniach bardzo potrzebuję.
Dziękuję za te miłe komentarze i sedecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Zgrabnie, poetycko, warto było tu zajrzeć. Pozdrawiam EwaM.

Pani Ewo!
Dziękuję za przeczytanie wiersza i miły komentarz.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Pani Ewo_KC!
Dziękuję za miłe słowa. Częściowo "odsupłało się" to moje życie.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny