O matce

W abstrakcyjnym filmie
nakręconym dla niemej widowni
drzewa rosną do dołu.
W moim nieznikającym świecie
szumiącym tatarakiem
Jesteś pachnącym mlekiem.

Hm, też mi się podoba.

(wyrzuciłabym tylko jedno słowo: "nakręconym", wtedy imiesłowy się nie powtórzą aż trzy razy w tak krótkim tekście)

A.

Dziękuję za miłe słowa.
Pani Joanno przykro mi ale w tym wierszu wrażonych przeze mnie uczuć
nie potrafię zastąpić innymi słowami. Pozdr..)))

krótki ten film ale mój magnetowid czyta takie kasety bardzo dobrze dodaje do ulubionych
pozdrawiam

rozbity ten wiersz. zbudowany na zasadzie kontrastu "cieplo-zimno". to chyba zbyt proste.pozdrawiam.kuba

Szaweł
Kuba
dziękuję za komentarze.Szczerze mówiąc nie rozumiem Kuba dlaczego mówisz, że wiersz jest rozbity i na zasadzie kontrastu ciepło-zimno.
Drzewa, o których mówię rosną do dołu, a więc w końcu znikają. Ja mam swój nieznikający świat, a więc myślę, że te myśli są spójne. Dziękuję Ci że zechciałeś sie u mnie zatrzymać.
Szaweł. Dzięki bardzo, bardzo.Strasznie mnie podbudowałeś. Bardzo sie cieszę.
Pozdrawiam.