Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wycieczka Z PseudoprzyjaciÓŁmi


karmanti

Rekomendowane odpowiedzi

Butelka za butelką
- coraz dalej stąd
Papieros za papierosem
- szybko zapomninam to

Uciekam ze świata kłamstw,
by coś zabrać, by coś dać
Już mnie męczy to bujanie,
znów się boję, znów się ranię

Piosenka za piosenką
- piękniejszy świat
Linijaka za linijką
- zatrzymuję czas

Chcę tu tak stać,
płakać i się śmiać
Chcę tu tak stać,
móc znów cię kochać...

Przystanek za przystankiem
- jestem coraz dalej
Ulica za ulicą
- tak spokojnie, tak tu cicho...

Widzę nowy lepszy świat,
nie ma w nim ciebie, nie ma w nim was
Lecz nie sama jestem tu,
z prawej wróg, z lewej wróg...

16.05.2002

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Droga Karmanti, brakuje mi słów, aby opisać mój zachwyt po przeczytaniu Twojego wiersza. Bardzo ładnie przedstawiłaś "kadrowy świat". Tak wiele w niego wpisałaś... od zwykłego, trywialnego życia, aż po wrogów czyhających zza rogiem./ Aż prosi się, aby "ta chwila trwała". Niestety, "pstryk" i mamy kolejny obraz. I jedna wielka nadzieja, w tym całym schematycznym układzie: "Chcę tu zostać i kochać Cię". Eh, "Nic dwa razy się nie zdarza" - powracamy do średniowiecza, gdzie człowiek niewiele znaczy, gdzie strach i obawa górują. Każdy ucieka w swoją stronę... do śmierci, pod "paznokcie", pierwiastki uczuć...miłości. Broń współczesnego, zagubionego człowieka. Szkoda, że "nie ma w nim ciebie, nie ma w nim was"...
Winszuję.
I pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wiersz kojazy mi sie ze smutna piosenka spiewana przy ogniskach..O milosci podrozach i wogole zyciu..

Podoba mi sie...Choc rytm troche kuleje i z rymami cos troche nie tak..Lubie jak rymy sa dokladne i w kazdej linijce.. w przeciwnym razie lepiej jak ich nie ma ..No ale to tylko moje osobiste zdanie

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz w sumie to się zgadzam bo co to za wolność którą da się określić w jeden tylko sposób  Pozdrawiam 
    • @Dekaos Dondi Na mój gust aż tak, również pozdrawiam ;)
    • @Leszczym ↔Dzięki:)↔Ojej! Aż tak!→Pozdrawiam:)
    • Przekazać piękno czy zabić? Treści ukryte między wierszami. Ukazać czy pomścić? Zniknąć czy zapomnieć? To coś, co powinno się nie odzywać, a co najwyżej cicho o sobie upomnieć.   Chciałbym wstęp, a raczej apostrofę do muzy napisać i streścić ją nie przesadnie, lecz względnie. Dzisiaj jednak to tylko brednie, za które zostałbym wyśmiany. Powiem, więc jedno na przekór: Modlę się o wychowanie dobre  i zdrowie polskiej oświaty.   Muza niby początek wielki. Muza niczym Courbet z jego L'Origine du monde. I tak żaden wzrok twój nie ujrzy tego upragnionego początku wszechświata. Zwracam się więc do Ciebie, tak samo mocno jak Ciebie się wypierałem, by muzo ma  zniszczyć i stworzyć to co nazywałem światem.   Zniszczyć toksyczną relację między poezją i filozofią, a przynajmniej ostudzić strudzone myśli Platona. Żeby to wszystko nie nazywać pracą. Żeby to stale wzrastało w potrzebie. Żeby zniszczyć idee stworzone w niebie.   Sceptycy unieszkodliwili tanie opowiadania romantyczne. Znikome rysy ludzkie. Wszystko wykalkulowane, etyczne. Nie chcę błagać o czyny przykryte kołdrą nihilizmu. Sam tak miałem. Wszystko tylko z ukrytą nędznie wścieklizną. I uczucia błahe narzucone bliźniemu. Trochę się cofnąć w czasie. Przeczytać Spinozę. Może ta Etyka w końcu ukorzy wysublimowane twarze pogrążone w ciągłej ocenie przez pryzmat własny. Zniszczyć i zapomnieć. Tylko śmiech  przez chorobę ukształtowany i wzgardzony jednocześnie. Jak utrzeć nosa innym i zniknąć bez śladu?   Muzo wskaż mi nadzieję kolejnego westchnienia. Nic nie warte słowa. Czyny skandaliczne, trwoga. Wszystko w przestrachu. Wszystko w oparciu o gniew. Tam gdzie mediacja wywołuje jedynie śmiech. Kieszonkowe wyliczanki. Błagam o skruchę. Nie ma miejsca na raj w miejscu, w którym  z ludzi wysysa się duszę. Sprzedajny krytycyzm. Tam gdzie najgorszy artysta góruje nad najlepszym recenzentem.      
    • @violetta egoizm i egocentryzm kontrolowany ... jestem jak najbardziej za ;) Pozdrawiam.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...