*** (samotnego uwierają buty)

samotnego uwierają
buty zezuję
w stronę młyna
wolno kroczy balerina
niesiona poduszkowcem
koszula nocna zsuwa się
w toń
z całych sił milczę
nie toń bogini
cudzie genetyczny
dziedziczony przez pokolenia
chłopców

[sub]Tekst był edytowany przez Paweł_Kolcaty dnia 20-04-2004 05:22.[/sub]

bardzo dobry... jestem mile zaskoczona;)Pozdrawiam-Agata

Wizja wciągająca od początku do końca, bez zbędnych (tutaj) metafor, ozdobników, dopowiedzeń, komentarza. Rzadka sztuka: tekst staranny, a jednocześnie jakby "zanotowany" od niechcenia. Sam staram się to osiągnąć.
Piękny wiersz, którego trochę się boję - z każdym kolejnym słowem.
Coś z Czachorowskiego i coś z Plath - ale wiem, zwykle poeci nie lubią być porównywani.

rewelacja,bez chłopców na końcu moim skromnym zdaniem.