"Poezja"- rymowanka dwuletnia.

Nie jestem ja poetą,
lecz marnym wierszokletą.
Tylko rąbek zdolności mego dziadka posiadam,
a nie wszystkie mądrości świata zjadam.
Tworzę ja dla własnej satysfakcji
i dla przyszłych pokoleń reakcji.
Jest to zaś cecha każdego z nas,
by być jak najdłużej znanym wśród mas.
Myślę,że poezja nie musi być zbytnio skomplikowana,
ani też specjalnie długo szykowana.
Oczywiście miłe są różne dodatki,
jak na imieniny kwiatki.
Lecz najważniejszy jest wątek
i dobrze napisany początek.
Sztuka pozwala nam trochę poczuć się jak Bóg
mimo,że nawet nie dorastamy mu do nóg.
Często się rodzi ona z uczuciowych przeżyć
i pozwala na nowo uwierzyć:
w Boga w Trójcy jedynego
i we własne zdolności do tego.
Pozwala podzielić się duchową radością,
najczęściej spowodowaną życia pięknością.
Tematy często same pchają się pod pióro,
więc niech każdy coś pisze,by nie było buro.
Bo radość z czytania
nie równa się radości z pisania.

Dorma: Po to je piszę,aby komuś jakiś wers "zabrzmiał ciepło"(dzięki Mario-tobie również ;)) i aby Ci którzy chcą mnie przy okazji poznać poznali mnie bliżej.Krytykę kumuluję na dzieła późniejsze.A niedawne wiersze... była chociażby "Samotność" a na tworzenie innych przyjdzie czas. Zresztą czy nie jest to dział dla początkujących? Pozdrawiam wszystkich,w szczególności Coolta(recenzjowałeś już tę rymowankę na forum RD :))-wiem co o niej myślisz.

??

Szkoda "nerw".