Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Majakowski


Lobo

Rekomendowane odpowiedzi

Tak, Majakowski, wojna. Czas na wielkie zmiany.
Wódkę pić będziem w knajpie, na zakąskę śledzik.
Robotnice ubierzem w tiule i falbany.

Już nikt nam nie bałaknie, że: ojciec nieznany,
że do szkół tylko szlachta, że: paszoł, w niedźwiedzie.
Wojna, Władimir, wojna. Rozpierducha, zmiany.

Krok trzymaj, Majakowski. Idziesz przecież z nami,
czy jakaś głupia inność w durnej głowie siedzi?
Robotnice - i tiule! Chłopki i – falbany!

Grzebiesz się coś, Wołodia. Popijasz od rana,
cichcem dumasz, nie ruchasz, zerkasz, czy ktoś śledzi,
a tu wojna i zmiany, Mołodiec. My - Pany.

Dobra – przyjdzie Katiusza, przyjdzie Olga, Tania.
Ty, po prostu, zapomnij. Gadają sąsiedzi,
że jest nie tak. Że plujesz na tiule, falbany.

Żal mi cię, Majakowski. Miało być: od rana
jakaś wóda, czy dupa, wierszyk dla gawiedzi.
Wojna, Władimir, wojna. W czas tej wielkiej zmiany
ubierzem twego trupa w tiule i falbany.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

))...

- Fanaberka, Jacek, dziękuję za poczytanie i wnioski.;-)
- P. Włodzimierz - to villanella, XVI wieczna (łomatko!) bodaj forma, która u swych początków była "piosnką pasterską", czy jakoś tak, w każdym razie formą gminu. Łask dworskich dostąpiła bodajże na przełomie XVIII i XiX wieku, dzisiaj jest jedną z form ścisłych, gdzie powyższa konwencja przeplatania rymów i faktury (wersów) jest kanonem i zasadą.

pozdrawiam.;-))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tak, villanella, wiadomo przecie, bo u nas Joasia Soroka ciągle pisze villanelle. :-)
Podoba mnie się. Jak zazwyczaj Twoje wiersze.
Majakowskiego "urobiono" niemal do głębi psychiki, wyprano jego mózg, preparowano dla niego potajemnie codzienną prasę, wiadomości ze wszystkich dziedzin życia społecznego. Pisał wiersze na cześć komunistycznych działaczy oraz ustroju państwowego, święcie wierząc, że teraz każdemu Rosjaninowi żyje się jak dawniej arystokratom (w falbanach i tiulach).
A kiedy się przekonał, że to tylko mistyfikacja - popełnił samobójstwo. Straszna historia.
Wiele o tym już opowiedziano. A jednak Twój wiersz robi na mnie wrażenie. Jak zwykle.
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Więc to jest ten wiersz po którym moja siostra próbowała od tyłu wrócić do Moskwy z 14 kwietnia 1930? Zatrzymana wpół drogi przez Czerwonogwardzistów w ostatniej chwili ukryła w staniczku mocno pożółkły dziś liścik:

Ubierzem twego trupa w tiule i falbany,
do pyska cygareta bo zmiany, oj zmiany!
Dziś front w Canal Plus - żer (pal ich szcześć!) dla gawiedzi,
bitwy? - rób to co inni: klnij! ruchaj do rana

i żryj! chlej, jakbyś znów żył! Od czego falbany,
kordonek do dupy? Raz! dwa! Raz! dwa! - sąsiedzi
dopomogą ci ruchać po śmierci! I Tania.

Że co? Już serca nie masz? Do czego te Pany
doprowadzą gieroja! Lecz Putin ich śledzi -
pomszczon będziesz Mołodiec najpóźniej do rana.


Cudem ocalona siostra moja wstąpiła parę dni temu do klasztoru, skąd pozdrawia mocno siekaną marchewką.

=-=

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

))...
- P. Alicja - ach, faktycznie, w takim razie dziękuję w imieniu wiersza i autora.;-))

- P. Włodzimierz - rymami i formą taktuje to to tak:

A1,b,A2
a, b, A1
a, b, A2
a, b, A1
a, b, A2
a, b, A1, A2


...czyli pięć tercyn i szósty czterowers, z rymami jak wyżej. A1 i A2, to wersy (treściowo) powtarzalne. Natomiast długość frazy jest dowolna. Tutaj mamy 13 zgłoskowiec, ale nie jest to konieczne, choć w j. polskim 13 i 11 zgłoskowce dają się najpełniej wypowiedzieć.

pozdrawiam.;-))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czytam ten wiersz codziennie, jest niesamowity. 3 x "tak", oczywiście.
Raz za formę, dwa za treść i sposób potraktowania tematu, trzy za puentę,
która skojarzyła mi się z takim zdaniem z Dostojewskiego: "miłują ludzie swoich
męczenników i czczą tych, których zamęczyli" (choć to dość luźne skojarzenie:)
Dla mnie jest to jeden z najlepszych wierszy jakie przeczytałem od czasu mojego
powrotu na forum.
Pozdrawiam:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

- Włodzimierz, jedną z najbardziej sławnych (znanych) willanelli jest kawałek napisany przez Elizabeth Bishop:

One Art

The art of losing isn't hard to master;
so many things seem filled with the intent
to be lost that their loss is no disaster.

Lose something every day. Accept the fluster
of lost door keys, the hour badly spent.
The art of losing isn't hard to master.

Then practice losing farther, losing faster:
places, and names, and where it was you meant
to travel. None of these will bring disaster.

I lost my mother's watch. And look! my last, or
next-to-last, of three loved houses went.
The art of losing isn't hard to master.

I lost two cities, lovely ones. And, vaster,
some realms I owned, two rivers, a continent.
I miss them, but it wasn't a disaster.

-Even losing you (the joking voice, a gesture
I love) I shan't have lied. It's evident
the art of losing's not too hard to master
though it may look like (Write it!) like disaster.



...tutaj w oryginale. Ma to swoją siłę, ma...;-)) ...Polskie, oficjalne tłumaczenie zrobił bodaj Barańczyk, ale mocno odbiega sensem od pierwowzoru. W Polsce, z tego co wiem, niewielu pisze w tej formie, ale mogę się mylić, tym nie mniej nie mam żadnego odsyłacza/linka.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

))...
- P. Mari Paz Jimenez Luque - ładnie. Też tak se myślę.;-)
- MN - zbyt radziecko, hmmm... No, faktycznie, należałoby temat potraktować jakoś po filipińsku, czy jak. W każdym razie - egzotycznie, jak mniemam. Rozumiem, poznaję głębię komentarza.

pozdrawiam.;-))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...