pieśń w deszczu na zawsze związana z Przasnyszem

o świcie w mieście mym padał deszcz
stanąłem w oknie i krople liczę
nieobliczalnych myśli kres
niesie mnie z domu wprost na ulicę
i już tubylczym krokiem na wprost
brnę wpośród pluchy w sobie znajomym
i wyznaczonym kierunku w dość
śnie nienormalnym i załzawionym

pod chmur nieboskłon – pod wiatru splot
w osamotnionym pędzie przed siebie
brnę, wywijając jak świecy knot
rytm mego snu co w błocie grzęźnie
myśl ma w promienie obrasta w krąg
z ziemi ku niebu rosnę – me ręce
wbijają się w schodzący mrok
wśród deszczu wzbijam się w jasną tęczę

o czym pomyślą ludzie gdy ze snu
wstając ospale z domów swych wyjdą
i ujrzą mnie – do jakich afektów
dojść może – myśl moja winna
o świcie w mieście mym padał deszcz
stałem przed oknem – jak kocham Zycie
to deszczu sprawka- ta cała pieśń
na zawsze już związana z Przasnyszem


[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 21-04-2004 11:32.[/sub]

Panie Witku dla mnie jest to materiał na piosenkę aktorską. Jestem za.

Pozdrawiam.

P.S. Mam ochotę też tak pospacerować.

Hi Adam! "wsrod deszczu wzbijam sie w jasna tecze" jak ty to robisz?
czyzby marzenia takie codowne?
Przasnysz to musi byc tajemnicze miejsce,ciagle przewija sie w twoich wierszach, a moze tylko w twoim sercu?
"brne, wywijajac jak swiecy knot"- dziala na wyobraznie....super
pozdr, M+A

to kiedyś musimy sie umówić i w jednym deszczu podreptać jak dwa chłopy z oddali - he - dzięki też za tę piosenkę aktorską

serdeczne pozdrówko W_A_R

Ewuniu - miejsce te było - dziś deszcz wymył ślady i porąbał otoczenie - dziś można tylko ręce w górę i odpocząć w pamięci imaginując miejsce skąd tęcza wyrastała

sedreczne pozdrówko W_A_R

Mario - dziękuję - Przasnysz to miejsce gdzie ... no właśnie ...oby więcej i nie mniej powiedzieć - brnę w nim po deszczu splot

serdeczne pozdrówko W_A_R

"o świcie w mieście mym padał deszcz
stanąłem w oknie i krople liczę
nieobliczalnych myśli kres
niesie mnie z domu wprost na ulicę " - Pzdr. z zazdrochą :)!

nie zazdrość Romanie - tylko wejdź w ten deszcz w swojej miejscowości i poczuj to samo co ja

serdeczne pozdrówko W_A_R

Łezka zakręciła się w oku. Czyżby to sprawka tego deszczu?
Tak melancholijnie, a jednak tak słonecznie napisane.
Pozdrawiam cieplutko.

Annabel - dziękuję za słoneczno-deszczowy komentarz z usmiechem

serdeczne pozdrówko W_A_R

Kiedy zaczyna padać deszcz , wychodzę na swój ulubiony trawnik tuż obok mojego bloku i zawsze jestem zdziwiony tym ze ludzie umykają przed deszczem a ludzie wydają się być zdziwieni wariatem na trawniku który postanowił moknąć i w dodatku jeszcze rozkłada ręce ?

Tym bardziej jest mi lżej na sercu że postanowił pan tak samo zwariować jak ja , co prawda w Przasnyszu ale zapewniam ze wszędzie jest podobnie a powietrze po deszczu pachnie zawsze tak samo ....

Tym samym wszystko co chciałem rzec na temat wiersza zostało właśnie powiedziane .
Chętnie pomokłem sobie razem z panem ..- zmoknąć w takim stylu to doprawdy wielki zaszczyt ...

Pozdrawiam LG.

Leon - może załozymy partię deszczowców, hihihihi - pewnie w kraju jest wielu takich samozwańczych, którym ręce do góry niosą się na widok kropel z chmur - żarty żartami - dziękuję za przeczytanie i ze coś dla siebie wziąłeś i że odkryłeś siebie w tym wierszu i ze go czujesz

serdeczne pozdrówko W_A_R

Wiersz srednio mi sie podoba, to przez te okropne rymy jakich urzyles..Zazwyczaj urzywasz prostych rymow, ale teraz chyba jest najgorzej..

"brnę, wywijając jak świecy knot
rytm mego sny co w błocie grzęźnie "? - ło maj gad...!

Takze tresc zdaje sie byc podporzadkowana rymom..


Jest kilka bledow..np. w drugiej strofie pownno byc chyba rytm snu..

Tresc w porzadku.Dobry wprowadzasz nastroj..


[sub]Tekst był edytowany przez Dorma dnia 21-04-2004 11:25.[/sub]

[sub]Tekst był edytowany przez Dorma dnia 21-04-2004 11:38.[/sub]

Dormo - nie wiem co napisać - wszystko sama napisałaś - dziekuję za wskazanie błędów - dziekuję za dogłębne wniknięcie w sens i treść wiersza

serdeczne pozdrówko W_A_R

ależ sobie dziś ucztę sprawiłam:) jak dobrze mieć czasem chwilke tylko dla siebie i czytać, czytać, czytać...
i znów sobie to wezmę
pozdrawiam
anka

smacznego Anno - pysznej i słodkiej poezji na podwieczorek życzę

serdeczne pozdrówko W_A_R

dziękuję:) jest cudownie:)
pozdrówka
anka