Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

*** (tym razem..)


Luthien_Alcarin

Rekomendowane odpowiedzi

tym razem naprawdę jestem
sama. wymyślam twoje cienie
na ścianach wywracają głowy
- od wtedy do teraz
od teraz do jutra - człapanie twoich stóp

zbyt często

uczę się. poznaję cztery kąty
proste. rozwiązania i węzły na szyi
- przecież już wiem że kobieta musi umieć
być obok, łamać światło na krawędzi
twoich filiżanek

kobieta musi umieć
odejść

- na razie rozchodzę się
w szwach
w braku ulubionych słów
jestem najlepsza. z tobą

daleko
rdzewieją smutkiem myśli

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Perło: dziekuje za plusika;)

Nata: przyznam ze ten fragment budzil moje najwieksze wątpliwosci-balam się ze jest toporny, tym bardziej mi milo ze jednak przypadl do gustu:)

Michale: zastanawiam się czy taka zmiana bylaby dobra- chce położyć nacisk na krawedź nad która znajduję się peelka obecnie i jak teskni do przeszłości i owych filiżanek (do takiego codziennego ciepła i spokoju), jak (teoretycznie?) nauczyła się czegoś na wlasnym blędzie/ tęsknocie- tzn wydaje mi się ze taka wersyfikacja daje wieksze mozliwosci wykazania emocji peelki, i bardziej pobudza czytelnika Niemniej wielkie dzięki za odwiedziny i poświecony czas;)

Panno Beato: gdzie? - między wersami:) Dzieki za odwiedziny

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...