Płomień życia

Sen o życiu na jawie wyśniony do końca
Sen o locie podniebnym od słońca do słońca
Życie biegnie i przemija
Jak kochanka ta niczyja
Jak ten ogień co wypalił się i zgasł
Lecz dopóki choć iskierka
Tli się na dnie twego serca
To potrafi jeszcze ogrzać cały dom
Trzeba, żeby serc płomienie
Rozproszyły mrok i cienie
Rozświetlały ludzkie życia
Pozwalały się zachwycać
Tym, że można jeszcze jeden zrobić krok
Ogień wszak nie myśli o tym,
Że mu zgasnąć przyjdzie potem
Ale tańczy sypiąc iskry w stronę gwiazd
Nie oglądaj się na innych
Niech się tlą w poczuciu winy
Ty się swoim rytmem, swym płomieniem pal
Nic już nie masz do stracenia
Śnij sen aż do przebudzenia
Poleć tam w objęcia słońca
Tańcz, płyń, pal się aż do końca
Swoja drogą idź i nie miej nigdy dość

Witam Tomku! "swoja droga idz i nie miej nigdy dosc"-odczytalam ze chodzi o wytrwalosc..z przyjemnoscia przeczytalam te dopingujace slowa wiersza (:
"Lecz dopóki choć iskierka
Tli się na dnie twego serca
To potrafi jeszcze ogrzać cały dom " - piekna mysl (;
rytm i rymy zachwiane ,ale i tak mi sie podoba..
pozdr, M+A

Ogólnie jestem na tak, nie podoba mi się jednak częśc rymów co odbiera nieco przyjemności z czytania, uważam także, iż nie zaszkodziłoby podzielić utwór na strofy - sądze, że przewietrzyłoby to nieco tekst. Kilka ciekawych myśli, sporo błyskotliwych sformułowań... zasadniczo na +
pozdrawiam

Pięknie wyśpiewane, wręcz słyszę melodię. Bardzo pozytywnie :)

Dziękuję wszystkim za tak pozytywne oceny.

Pozdrawiam
KT

Polecam ten wiersz wszystkim, którzy nie mają siły już walczyć. Aż chce sie krzyknąć: ludzie nie traćcie nadzieji!!