ballada kłamstwem obszyta dookoła

ballada klamstwem obszyta (dookola)


niech pan poeta nam nie potwierdza
że jego język to istna twierdza
nie do zdobycia - warowny zamek
że za murami leży cud - diament
gdzież w skamielinie mową wypłynie
cacko świetliste - kamień rodzynek
wśród grubych murów okna na ćwieki
mrokiem pokryte ściany na wieki

niech pan poeta nam tu z ukosa
nie leje wody - mówiąc to fosa
wszakże głębina bronią jest błędną
panu dno bliższe - niżeli sedno
niech pan poeta się nie tłumaczy
mostem zwodzonym - bo nic nie znaczy
to biadolenie - wyrwane z wdzięku
panu krok bliższy jest do podstępu

niech pan poeta się nie zapala
zmieniając zamek na piękny pałac
i na cóż panu zmyślać bez przerwy
dom pana - godny - bliski konserwy
tak panu w głowie bóg wie co świta
myśl z chwili w chwilę już jest przeżyta
dokąd pan goni wietrznie uparty
gotów ustawić w domek i ... karty

niech pan poeta nam nie złorzecząc
przestanie zmyślać bajki jak dziecko
pan nie wyciągnie się z tego fiasku
budując w kasku zamki na piasku
i na cóż sypać panu te słowa
od których może rozboleć głowa
dla widzi-mi-się klepie pan biedę
zyjąc z włóczęgi pod gołym niebem


[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 31-03-2004 11:58.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 01-04-2004 05:51.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 01-04-2004 17:24.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 03-04-2004 10:31.[/sub]

hehe.Jak zazwyczaj usmiechnelam sie czutajac Twoj wiersz Witku.Slicznie..
I znow rytm w najlepszym porzadku(czyzbys ostatnio przestudiwal jakas literature?:)).Iscie godny podziwu ten wiersz.

Nie rozumiem tylko czemu p.l czepia sie w ostatnich dwoch werach stylu zycia poety..Jesli ktos chce klepac biede i wybral taki sposob zycia- wedrowniczy- nazwijmy to tak..To czemu z nego szydzic?Czy to jest jakas wada?Bo zrozumialam ze wiersz jest jakby satyra na poete(czyli raczej wytyka niektore rzeczy)

Jest to moj pierwszy komentarz na tym forum i prosze o wyrozumialosc, samemu ja oferujac :D
Wiersz jest zbiorem rymow, ktore maja na celu wypowiedzenie, niewypowiedzianego. Tym razem od strony technicznej rymowanie sie udalo. Od strony metodycznej tez :) Uwielbiam wiersze, w ktorych autoironia jest na jak najwyzszym poziomie.
Nie ma to jak posmiac sie, a najlepiej ponarzekac na siebie.
Dlatego zamieszcze za niedlugo wiersz o poetach... moze troche inny, mniej rymowany.

Dormo - dziekuję za uśmiechnięty komentarz - no wiesz - z czytaniem fachowej literatury jak z lekarstwem na "kłamstwo obszyte..."

Nie szydzę Dormo - pokazałem tylko to jak potrafimy wymazać piękności marzeń zaszytą w wierszach - a w rzeczywistości jesteśmy zupełnie inni - ... i wcale nie chodzi o klepanie biedy - wybacz, jeżeli uraziłem twe przekonania - rzeczywiście wiersz jest jedynie satyrą na poetę - dziękuję że tak go odebrałaś

pozdrówko W_A_R


[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 01-04-2004 05:53.[/sub]

Fryderyku - dziękuję za tę stronę techniczną i za autoironię na najwyższym poziomie - usmiecham się - choć wiersz mój tochę przesłanek smutnych niesie - dziękuję Ci też za to, że to u mnie po raz pierwszy się odezwałeś z komentarzem - to coś szczególnego - z miłą chęcią zajrzę do Twojej twórczości - zapewne o niebo lepszej ... było mi bardzo miło

pozdrówko W_A_R

Panie Witoldzie – zauważyłam
choć nie odważyłam ;) na odpowiedni komentarz, że często pisze Pan (na ile mi krótka bytność na tym portalu pozwoliła) wiersze rymowane i rytmiczne i jakieś bardzo muzyczne :) co oczywiście (w moim prywatnym odbiorze) jest na plus :)
Tutaj jeszcze ten zaczepny tytuł – taki obszyty, że niby dzięki temu nie będzie się pruło? ;)
Szycie w przypadku Poety–mężczyzny jest jeszcze bardziej urocze
Wiersz wywołał uśmiech i nabieram coraz większej sympatii do Pańskich utworów :) choć może tego nie widać, wszystko ma niestety podłoże bardzo prozaiczne – brak czasu :(
Pozdrawiam C.

Kornelio - moze tak będzie lepiej - zejdźmy z Tych Pań/Panów - dziekuję za bardzo miły mi komentarz - rozumiem ten brak czasu - też czasem chciało by się usiąść i coś napisać a tu - zegar wskazówką przyciną grzywę myśli - bardzo mi też przyjemnie z powodu wywołanego uśmiechu i sympatii - bardzo się cieszę jeśli ktoś pisze że czyta moje wierszydła i jeszcze coś w nich odnajduje

pozdrówko W_A_R

Dzien Dobry.
Jedno mnie troszkę zastanawia ..a może denerwuje:), p.l. psioczy na poetę a sam .. mówi jego językiem, to zapewne jest jakiś zabieg celowy, ale do mnie bardziej by przemówiła konwersacja w stylu : oskarżony i broniący się , rozdzielając na dwa sposoby styl literacki.
Pozdrawiam, oczywiście bez urazy, bo wiersz czyta się dobrze :)
Waldek

Waldemarze - dziękuję za komentarz i spostrzeżenia - wiem, że można było wporwadzić konwersację, polemikę czy rozmowę - jednak - ja tak dla żartów "dwa w jednym" umiesciłem - bronić się przed własnym sposobem wypowiedzi nie mam co - a za dobre czytanie wiersza - bardzo serdeczne dzięki

pozdrówko W_A_R

Witku a Ty znów satyrycznie :)
i bardzo dobrze! bardzo,
nie ma to jak uśmiechnąć się do pewnych smutnych spraw, to chyba najlepszy sposób, przynajmniej ja tak uważam i widzę Ty również :)

prócz paru literówek (dookoła, nie jestem pewna, czy chodziło o Z chwili w chwilę, czy W chwili w chwilę, bo jesli to drugie, to ja jednak musiałam przystanąć w tym miejscu i zastanowić się o co dokładnie chodzi :), bez przerwy piszemy jednak z przerwą :) i w drugim wersie ostatniej zwrotki "zmyślać") czyta się bardzo płynnie i przyjemnie, jak zwykle :) oby tak dalej

serdecznie pozdrawiam
Natalia

Podchodzę do tego wiersza kilka razy, a do komentarza z dużym znakiem zapytania. Cóż bowiem mogę Panu napisać: że ładny, że napisany hoho! i mówi wiele ważnych rzeczy? To przecież Pan wie. Jeżeli się nie mylę - to jest w tym jakiś (auto?)ironiczny portret. Do końca tylko nie wiem, czy to przygana, czy obrona? Chciałbym widzieć to drugie, ale myślę, że Pan, jako racjonalista, tych marzycieli obśmiewa! :( Nie mogę się do końca przebić przez Pańskie zawijasy myśli - ale to moja ułomność. Jeśli Pan pozwoli - kilka drobiazgów: "gdzież w skamielinie mową wypłynie" - czy to pytanie (gdzież) czy stwierdzenie (gdzie, gdzieś); "te biadolenie" - to! ;nie wiem także czy to jest ok "bezprzerwy" (bez przerwy?). Jak Pan widzi głupstwa. Na koniec, to co smakuję: "kamień rodzynek" i "myśl w chwili w chwilę już jest przeżyta" - jakże to aktualne, niestety na tym portalu również! Pozdrawiam bardzo.

Natalio - dziękuję za miły komentarz - błędy już poprawiłem - pozostało te dookoła - wytłumaczę dlaczego to zostawiam - jednak nie teraz - proszę ... to żadna tajemnica - tytułu już nie da rady zmienić - a na początku tekstu wziąłem ten wyraz w ramki

serdecznie i bardzo dziękuję za płynność i przyjemność czytania - jedynie te błędy - pewnie ze mnie marny dylektyk

pozdrówko W_A_R

Romanie - dzięki za komentarz - jest bardzo obszerny - już poprawiłem błędy - nie wszystkie zapewne - ale dziękuję za ich wskazanie - pozostawiłem gdzież - na pewno masz rację z prowadzeniem znaku zapytania - nie wiem - jakoś nie bardzo chce mi się go wstawić - nie lubię (przyznam się) zadawać pytań - a wyraz na początku wersu traktuję jako spojrzenie w przestrzeń = gdzież) - to takie małe tłumaczenie moje - jeszcze raz serdecznie dziękuję Ci za wejrzenie w moje strofy - komentarz Twój to dla mnie wielka satysfakcja

pozdrówko W_A_R

Ewo - skąd wiedizałaś że to o mnie? - Nie wiem jak ustosunkować się do reszty Twego komentarza - jestem troszkę zakłopotany

pozdrówko W_A_R

Ale mi tajemnica Witku..Chyba kazdy asie domyslal ze to chodzi o Ciebie.A pan Fryderyk juz w drogim kom.o tym napisal..:"Nie ma to jak posmiac sie, a najlepiej ponarzekac na siebie. "

Witaj Witku.
ALe jak długo można robić to co opisujesz?? Prędzej czy później wyjdzie szydło z worka i co zostanie...?
Wstyd??
Jeśli wyjdzie po latach to pół biedy, podobno piszacy pieknie o miłości Mickiewicz lał żonę.
Na nic zamykanie sie w twierdzy, nie ma niezdobytej, i nawet konserwa kiedys się zepsuje, u mnie ten wiersz nie wzbudził rozbawienia bo i wesoły nie jest choć jak zwykle ma tak wyglądać (chociaz nie wiem czy to zamierzone). Odpłyńmy wgłąb siebie i sprawdźmy ile waży w nas "hipokryta", ile tombaku, a ile złota.
I życzę wszystkim, zeby nie przetraziły ich te pomiary.

Może nie do końca na temat, ale juz tak mam.

Pozdtawiam
KT

Nie ma już prawie tak piszących - napisała Pani Ewa...

a więc pozdrowienia dla "dinozaura z gatunku rymowanych" od "dinozaura z gatunku nierymowanych"... hi,hi

Rzeczywiście bardzo dobrze się czyta - w życiu nie umiałbym tak napisać...

Życzę miłego dnia

Tadeusz

Witaj:)
Ja również z przyjemnością czytałam ten wiersz jak i inne Twoje wiersze/ballady :)
serdecznie pozdrawiam
anka

Panie WAR! To biadolenie, to, to, to!!! Ciągle jeszcze T E literki mnie prześladują. Pzdr - bezet

Tomku - po pierwsze - nigdy bym nie uderzył kobiety (choć nigdy nie mów nigdy) ale nie mogę sobie tego wyobrazić - z resztą komentarza zgadzam się, rzeczywiście - każdy z nas powinien umieć zmierzyc w sobie ile w nim samym jest tzw'anego "ja" - i jeszcze jedno - do końca było na temat

pozdrówko W_A_R