lepszy schabowy w garści niż homer na dachu

musisz zrozumieć, że łapię się na lepy. od czasu
gdy adam z ewą przestali uprawiać seks bez zabezpieczeń,
tylko na pokuszenie mogę z łóżka wstać, masło
rozczochrać na bułce, usta przepłukać herbatą.

gdy dostali nakaz i wyszli, cóż powiedział adam?
och, jak tu kurwa tandetnie! ewka nożykiem
obiera ziemniaki. obija mięso. schab! schab!
wali tłuczkiem, aż szklanki zaczynają dźwięczące
połajanki w kredensie. adam odczuwa znużenie
treścią żołądkową konwentu rządzącej partii,
odkłada gazetę na fotel, otula się w panierkę drzemki.

musisz zrozumieć, że sytuacja nie jest dramatyczna.
to nie chodziło o nich, z tym centrum wypędzonych.
co się kłócili. świat marzy, świat miesza mizerię,
powoli dolewając odrobinę octu do śmietany. świat
sypie koperek. rumieni cebulkę. kroi szczypiorek.
sieka. blanszuje. przyprawia. rozprowadza z wodą.

jutro będzie megaschabowe! prosiłbym -- zostaw
kilka kawałków pazłotka. łapię się na lepy,
na to ciepłe między palcami a językiem, to
spływające, to słodkie. taki jestem, innego
mnie nie będziego, takiego zresztą też. daj buzi.

Bardzo Pan pokrętnyi wieloznaczny...I jak zwykle-niełatwy :-)Ale cóż-prawdopodobnie łapię się na sam ten lep, co i Pan...Oraz na lep Pańskiego wiersza...
Ech, Pan to potrafi...Podoba mi się bardzo.
Tala

to bardzo miłe :)

"to nie chodziło o nich, z tym centrum wypędzonych."
:)) dobre to :)) graty za pomysł...
i mój ulubiony frgm. "taki jestem, innego
mnie nie będziego, takiego zresztą też. daj buzi."