Samotność

Przykro mamo że nie kochasz...
że nie tęsknisz i nie czujesz...
nie potrafisz nic zbudować,
wręcz przeciwnie,ty rujnujesz.

Czym ci powiedz zawiniłam?
Czym zraniłam i dotknęłam?
Przecież tylko tej miłości...
tylko jej w życiu pragnęłam.

Chciałam byś mnie przytuliła,
i do snu coś zaśpiewała...
-nie bój się moja córeczko..
na dobranoc całowała...

Chciałam tylko trochę ciepła,
poczuć dotyk twojej dłoni,
słyszeć szept czułego słowa,
gdy dzień nocą się zasłonił.

Smutne wszystkie te poranki,
puste wszystkie te wieczory,
i samotność przejmująca,
straszy nocą jak upiory.

Gdzieś matulu ukochana?
Wróć i szepnij...chociaż raz.
Przytul proszę i ucałuj,
kocham...kochać będę cały czas.

Ty nie wracasz,nie całujesz,
i nie szepczesz czułych słów.
Powiedz matuś ma jedyna ,
kiedy mnie pokochasz znów?