Deszcz

niebo wylewa nagromadzone żale
w rwące potoki łez zamieniając
naznaczony w labiryncie kropel
skargę niebios przyjmuję z pokorą
w oczekiwaniu na radosny świt

a o swicie dalej pada
choć poeta się nie zgadza
choć o innym świcie marzył
życie - los na szalce waży

bom z poetą tym też czekał
aby z wiatrem deszcz uciekał
do wieczora - rozmarzeni
od radości wyparzeni

pozdrówko W_A_R
ps. deszcz to ważna historia Ziemi, bo obmywa co potrafi jak potrafi

Jako Thomas DESZCZ lekko się zbulwersowałem. Jakto " ...w oczekiwaniu na radosny świt ", " a o swicie dalej pada choć poeta się nie zgadza ", " ...aby z wiatrem deszcz uciekał "!!! Deszcz to jedna z najpiękniejszych pogód. Deszcz to nie tylko " łzy nieba ", żale, brzydka pogoda ( z czym się w ogóle już nie zgadzam) itp Deszcze to również jak napisał pan Witek oczyszczenie, ale nie tylko fizyczne co duchowe. Potrafi być on zarówno delikatny, spokojny jak i złowieszczy, zdradliwy, okrutny. To krople ludzkich zachowań, które krążą (obieg). No ale każdy ma swoje zdanie i gusta. W sumie jednak jeśli chodzi o pański wiersz to wcale nie jest zły. To kolejny rodzaj malutkich wierszyków z ciekawym, czy też wielkim przesłaniem.

Pozdrawiam.

ladna miniaturka Piotrze i ciepla pomimo deszczu,no i po takiej pokorze napewno nadejdzie radosny swit (((:
pozdr, M+A