Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Do Przyjaciela


Karol Wróbel

Rekomendowane odpowiedzi

( Dla wszystkich którzy nadal we mnie wierzą )

Już nie chłopczyk, choć serce wciąż dziecka,
Już nie wesoły, choć uśmiech na twarzy,
Już nie tak ufny, bo znowu zraniony,
Lecz ciągle silny, nawet silniejszy.

Na drodze życia nowe przeszkody,
Nikt nie pomoże, ręki nie poda,
Wszyscy walają pod nogi kłody,
Nic juz nieważne jest dla człowieka.

Ale ja NIE, mam w życiu cele,
Dąże do szcześcia za wszęlka cenę,
Chociaż raniony umię się podnieść,
Idę do przodu - w me przeznaczenie.

Rzekł kiedyś mędrzec do ludzi tłumu,
Przyjaciół poznasz dopiero w biedzie,
Teraz już mogę napewno powiedzieć,
Mędrzec miał rację na me nieszczeście.

Ale zostali też Ci prawdziwi,
Tak jak myślałem nie ma ich wielu,
Dlatego właśnie tak Ci dziękuje,
Mój Ty najdroższy przyjacielu !

Bo to jest własnie rzeczą bezcenną,
Przyjaźń prawdziwa, dwóch dusz braterstwo,
Rzecz najważniejsza w życiu człowieka,
Rzecz najważniejsza i w moim życiu.

Miłość przemija, wszystko się zmienia,
Lecz przyjaźń napewno przertwa wszystko,
Nikt nie uniknie i tak przeznaczenia,
Chcę je przywitać przyjaciół blisko.

CRS

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

temat dosyć oklepany, ale ważny.
Zrealizowany jednak strasznie dosłownie i prozatorsko.

Jeśli miałbym coś zasugerować, to wywaliłbym już z drugiego i trzeciego wersu pierwszej strofy... niepotrzebne powtórzenie.

Ale zostali też Ci prawdziwi -> też?? a nie TYLKO??

Tak jak myślałem -> unikaj takich wyrażeń, są potoczne, ew. prozatorskie, z poezją wiele wspólnego nie mają.

No i tak na marginecie, nie był to mędrzec ;)
"Powiedział mi przysłowie niedźwiecie
Że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie" - Adam Mickiewicz, bajka, tytułu zapomniałem.

Bez wyrazu,ale jeśli to jeden z Twoich pierwszych tekstów, to ok :)
Pozdrawiam
Coolt

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ciekawa podróż bohatera przez życie, wzbogacana wspomnieniami i refleksjami, jak w życiu każdego z nas. Dwa drobiazgi:  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jeszcze nie spotkałem pijanego, który wyznałby otwarcie, iż jest pijany, a wprost przeciwnie: im bardziej pijany, tym uparciej utrzymuje, że jest trzeźwy.   To chyba jakiś specjalny wagon, gdyż przedział pierwszej klasy miał sześć miejsc do siedzenia, a przedział drugiej klasy osiem miejsc. Obecnie na większości kolei europejskich obydwie klasy mają po sześć miejsc. Ale ogólnie całkiem niezłe.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • ,, Boże, mój Boże,  czemuś mnie opuścił? ,,   niedawno wołaliśmy ,, witaj KRÓLU,,  a dziś ,, na krzyż z nim,,  i ukrzyżowaliśmy Jezusa    po ludzku w bólu żali się ON szuka pociechy u Boga Ojca  zawierza się Mu całkowicie   ,, niech się stanie jak Ty  chcesz, a nie jak Ja chcę…   do końca jest Człowiekiem    umarł jak każdy z nas  to jedyna droga do domu Ojca tam nas oczekuje  idźmy do Niego z ufnością    Jezu ufam Tobie    2022 /2024 andrew  cytaty Ps. 126, Piątek  dzień męki i śmierci Jezusa
    • Wiejskie kościółki Małe, drewniane Duże, murowane Na tych poddaszach wiją gniazda jaskółki   Msze wieczorne, czy te nad ranem Na radość ślubów, na rozpacz pogrzebów Schodzą się ludzie ze wszystkich brzegów W tych ścianach modlitwy zamurowane   Blask wpada nieśmiało przez świetlik Oświetla wiernych oczy I policzki, które czasem łza zmoczy W tych oczach - mętlik   Obok kościółka, mała aleja Tłumy dusz, nie wiadomo skąd Ktoś w ich dusze ma jednak wgląd W tych duszach - nadzieja   Biją głośno kościelne dzwony Ciche łkanie przy pustym grobie Cmentarną ziemię wróbelek dziobie W tej ziemi, z tych łez, wyrosną klony   Wiejskie kościółki Ptakom - schronienie Ludziom - zbawienie Zapewnią te małe przyczółki    
    • życie pozagrobowe pierwsi  wymyślili Egipcjanie    niezwykła obietnica  i odpowiednia administracja  trzyma naród w zaprzęgu  kapłani mogą wydłubywać ludziom oczy  rabować grobowce    wiara jest najważniejsza    na czas budowy domu osadnicy  okopywali się w żywej ziemi  gościnność bezkresnej Wirginii  to ataki Indian chorób i komarów  pierwszy rok decydował o wszystkim    dziś ich prawnuków fentanyl wlecze ulicami  i żywcem wciąga pod ziemię    wiara przyciąga nadzieję    w noc poprzedzającą jej urodziny zostawił na schodach skrzynkę  poćwiartowane ciałko ich syna  to miał być prezent    wiara i nadzieja z czasem rodzą    miłość             
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...