Autoportret

Czy widzisz ten liść zamyślony
co z miejsca na miejsce
przez wiatr przeganiany
swą świetność wspomina ;

- to ja ...

Dlatego -
nie przychodź do mnie nocą
gdy wiatr gwiżdże
w pożółkłych gałęziach jesieni

[sub]Tekst był edytowany przez Jerzy Mariampolski dnia 16-03-2004 11:59.[/sub]

Ładnie, tylko bym pozbyła się interpunkcji. Pozdrawiam serdecznie.

no no - Panie Jurku - udało się Panu wprowadzić tytuł - kiedyś też próbowałem ale mój autoportret stał się portretemauto - bo portal nie przyjmował - skoro więc wiersz z tytułem został przyjęty to ... - nikt Pana nie będzie przeganiać (przynajmniej od siebie mówię) - wiersz bardzo skromny ale mówiący bardzo dużo - interpunkcji można byłoby się pozbyć - i nad tym - ...Dlatego... się zastanawiam - czy potrzebne ale to tylko sugestia - czekam na następne

pozdrówko W_A_R

Bardzo osbisty, jak w tytule.
Smutkiem podszyty.

W tym miejscu chcę uzmysłowić autorowi, może zbyt nachalnie, że liście sa czasem bezwładne, niekiedy nieświadome , ale najczęściej tańczą w drodze z nieba na ziemię. Wykonuja ruch odwrotny, niż cała mas świadomych , którzy koniecznie chcą zamienić ziemię na niebo :)
Czy to nie zadziwiające?

Pozdrawiam.
A.

Pani Ewo

Następny wiersz, który zamieszczę będzie bez interpunkcji.

Ten wymagał by go 'wykropkować' aby przekaz 'logiczny' był dobrze zrozumiany.

Jurek