Serce i rzeka

Do miejsc, do których tak blisko, a tak daleko,
moje serce-banita – zmęczone – uciekło.

Nad Bugiem, gdzie w szuwary kręta wiedzie ścieżka,
gdzie tylko ptak zbłąkany przelotnie zamieszka –
tam zapadło – i syci się traw uniesieniem
szumnym i wonnym – świata prawdziwego tchnieniem –
i wodzie srebrnołuskiej troski swe powierza,
a rzeka dobrotliwie i na znak przymierza
chłodnymi ramionami czule serce głaszcze
i koi i pociesza, jak kiedyś... jak zawsze...

Już senność lico słońca w purpurę spowiła,
a rozmowa serdeczna jeszcze się toczyła:
- Pamiętasz? U wód twoich, jak młode źrebięta... –
a rzeki fale szepczą: – Pamiętam... pamiętam... -

Wtem wiatr swawolnik rozwiał wyznania najszczersze,
lecz ja je pozbierałem, by móc pisać wiersze.

Bardzo ładnie napisane.

Pozdrawiam


Tadeusz

Yourek - piękne - cóż więcej - niech inni się doczepiają - to jest poezja - tak jaką powinna być - gratukuję

pozdrówko W_A_R

Panie Yourku ! Wzruszajace ("Do miejsc, do których tak blisko, a tak daleko, moje serce-banita – zmęczone – uciekło"), ujmujace ("- Pamiętasz? U wód twoich, jak młode źrebięta... – a rzeki fale szepczą: – Pamiętam... pamiętam... -" )i bardzo poetycko napisane ("a rzeka dobrotliwie i na znak przymierza chłodnymi ramionami czule serce głaszcze"). Z talentem. Do ulubionych !Arena

Comme est-il beau ton poème! BARDZO POETYCKI GRATULUJE

Cieszę się, że spodobał Ci się wiersz, Tadeuszu. Dziękuję:-).

Pozdrawiam :-).
****************************************************

Wielką radość sprawiłeś mi, Witoldzie, tak łaskawie przyjmując ten wiersz. Wyznam nieskromnie, że lubię go - ze względu na miejsca, które w nim wspominam.

Dzięki - pozdrawiam :-).
*****************************************************

Areno - nie "pan" - pliiiiiiiiiz!!! :-). Nie każ mi ciągle pamiętać, że jestem seniorem na tej stronce :-).

Wzruszające... ujmujące... - zupełnie jak Twoja recenzja:-).

Serdeczne dzięki - pozdrawiam :-).
************************************************

*Parsque mon francais est* do d**y, pozwól Nikito, że resztę posta "wystukam" w języku powszechnie używanym na tej stronie :-).

Poetycki - to wielki komplement. Dziękuję Ci serdecznie.

Pozdrawiam :-).

a ja płynęłam w tym wierszu :) Pięknie "kuzynie" napisałeś go, jest niezwykle delikatny i kojący duszę, poleciał szumiąc wciąż rzeki falami w ulubione.

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

I pooooszło... do ulubionych, a niewiele tam tego.
Cóż powiedzieć? Jako dziecko natury przyjąłem ten wiersz w całości całością.

Witku wątpie czy ktoś się doczepi.

Pozdrawiam

Witam!
Pierwszy raz przecztałam Pana wiersz i jestem zachwycona!
Gratuluję słowa, klimatu,opisu i dziękuję za to,że mogę
powrócić do wspomnień.Życzę wszystkiego co najlepsze.
Pozdrawiam Emilia
ps. biorę do ulubionych.
[sub]Tekst był edytowany przez Emilia Wojtaszuk dnia 12-03-2004 16:21.[/sub]

Witaj Natalio:-)

Po przeczytaniu Twojej pięknej recenzji wiem, że mój wierszyk będzie czuł się w Twoich "ulubionych", jak u siebie w domu:-).

Pozdrawiam i dziękuję pięknie:-).
*****************************************************

Witaj Tomaszu:-).

Twoim "niewiele tam tego" czuję się zaszczycony.

Serdeczne dzięki - pozdrawiam:-)
*************************************************

Pani Emilio, bardzo proszę: niech mi ten "pan" będzie ostatni raz - oczywiście zakładając nieskromnie, że ponownie zaszczyci mnie Pani swoim wpisem:-).

*dziękuję za to,że mogę powrócić do wspomnień* - nic bardziej niż te słowa nie mogłoby mnie przekonać, że trafiłem na bratnią duszę:-).

Pozdrawiam i dziękuję:-).

doczepi - może źle napisałem i tłumaczyć nie będę - Yourek jest poetą - to wszystko - pięknie buduje formę i treść - a jeśli o doczepianiu to teraz tak myślę i wytłumaczę - że właśnie pozytywne doczepianie chodziło

pozdrówko W_A_R

Nie bedac oryginalna powiem ze mi sie poprostu podoba..

Dormo, Witoldzie - dziękuję pięknie:-).

Pozdrawiam:-).

Świetnie ......
Zaskakuje mnie nieco występująca chwilami , dosłowność tak idealnie pasująca do tego czego dosłownie pan wyrazić nie chce .....
To doprawdy urocze ...

Tak sobie myślę, Panie Leonie, że o dosłowność już trudno by było - została tam, w tamtym czasie, w tamtym trochę innym człowieku. Teraz już tylko pozostało kosztować... przez papierek:-)

Pozdrawiam - dzięki serdeczne:-).