to ja go strąciłem

most, jak agrafa, spina dwa brzegi,
pod mostem tli się w łuku metali
fali odbicie – frywolne ściegi
w uchu igielnym mgły – tak mnie pali,
że wypiłbym, do dna łeb pochylił,
jak wiatr zza miedzy, słońce spod chmury,
skoczyć i przeszyć krople w słów sznury
i ciągnąć w myśli, pieśnią się silić,

brzeg skryty w gąszczu mruga na drugi
flirtują sobie gdy ja, pośrodku,
pod dachem mostu przecinam strugi
jak kot w bezruchu, tkwię w mgielnym motku,
wzięło mnie – brnąć w toń, lecz czy dam radę …
skowycze księżyc gdzieś na dachówce,
pęka agrafa i ostrze w lustrze,
gruz larum spija, ty słyszysz – AVE …



[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 28-02-2004 09:59.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 28-02-2004 10:00.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 28-02-2004 23:24.[/sub]

Bardzo dobry wiersz. Według mnie. Dynamika skryta za metaforami, łądnie. Nie podoba mi się jednak zgrubienie "agrafa" ;/ Za to duży plus za " skowycze księżyc gdzieś na dachówce, " :). Moje uznanie Adamie.

Weronika

A mnie się to kojarzy z uniesieniem twórczym. Z uniesieniem, w które wpadał bohater jednez moich ulubionych powieści. Chodzi tu o Vincenta Van Gogha i "Pasję życia". Skonczył jako szaleniec. Twój bohater kroczy tą samą ścieżką.
Pozdrawiam

Przepiekny, gleboki i po mistrzowsku malarsko oddany obraz wrazliwej duszy poetyckiej... jakbym stala tam gdzies na moscie lub na brzegu i chlonela oczyma... mam swoja interpretacje ale zastanawia mnie tytul i pointa ostatniego wersu (slowo "gruz" bardzo mi przeszkadza, mimo ze ma swoje znaczenie)...
Gratulacje.Arena

ja mam alergię na powtórzenia, dlatego zastąpiłbym pod mostem na pod nim.

Aż musiałem sprawdzić, co to jest ścieg ;) Ale teraz już rozumiem, co to za frywolne ściegi.

do dna łeb pochylił- ten łeb jest straszny... budujesz fajny klimat, a tu taki kolokwializm. Czemu on służy?
No i rymy, które psują ładny utwór(chmury-sznury,drugi-strugi,pośrodku-młotku).
Ogólnie + -
Pozdrawiam
Coolt

Ewo:można to osiągnąć, bez użycia kolokwializmów, które może szokują, ale psują klimat i są paskudne.
Nie tylko Witek tak się nimi posługuje, ale ja się subiektywnie wypowiadam,że to nie moja estetyka po prostu i przyjemniej mi by się ów tekst czytało, gdy ten sam cel został osiągniety w inny sposób.
Pozdrawiam
Coolt

Świetny tekst - bardzo mi sie podoba- gratuluję !


Pozdrawiam

Tadeusz

dziękuję wszystkim ca komentarze miłe i ostre - a ja z humorem - kto tu się wpisał - ten mi pomagał strącić "GO" - na pewno każdy z tutejszego gminu wytrąca z równowagi "GO" jakiegoś w jakimś czasie - "GO" - nieuzytecznego w atmosferze twórczej - narazie tyle - teraz przyjżę się bliżej komentarzom i każdemu z osobna postaram się odpowiedzieć

pozdrówko W_A_R_

ps. czasem długo myślę - więc proszę o wybaczenie zaczym odpiszę - a może poleci jak spłatka

Świetny. Przez chwilkę myślałam, że to ja jestem tą osobą. Sprawiasz swoimi słowami, że czlowiek czytając wiersz musi się wczuć do granic możliwości. :) Podoba mi się to. Twoje wiersze wymagają zaangażowania. :)
Hmmm... tylko... za dużo interpunkcji. Powinno jej wogóle nie być. Narzuca interpretację. Ale może to było Twoją intencją...
Kolejny bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam.

Dziękuję Pani Weroniko Heleno za komentarz - Pani była pierwsza więc - odpowiadam:

agrafa - bo most to duża metafora (trochę z żartów) - a gdybym użył agrafka - - nie wiem czy ktoś by zwrócił na niego uwagę - a tak to cel zamierzony i nie mówię że Pani pierwsza na celowniku - i że się udało ... do nikogo nie strzelałem ...
dziekuję za plus za skowyt księżyca...
a uznanie to po Pani stronie - przeczytała go Pani i to jest dla mnie najważniejsze

pozdrówko W_A_R

Ewo - Twoje tłumaczenie jest wporządku - więc nie będę dokładał - jedno tylko - jeśli się nie pogniewasz - określenie "kierunek" - dla mnie szalonego, przechodzącego czasem w fizyka, to: linia pozorna, obierająca odpowiednie da przeciwne punkty, np. płn-płdn. - na tomiast zwrot - tyłem do Ciebie - plecami - facetowi nie wypada ... więc kiedyś chciałbym się odwrócić i ... nie rozpływaj się jak duszek ...

pozdrówko W_A_R
ps. trochę się pomądrzyłem - przepraszam

Kubo - mój bohater to ja, a Ty przepowiadasz mi najgorsze czy najlepsze - nie wiem - szaleństwo w rozumieniu kolejnych pokoleń ludzkiej doktryny nie jest tym samym - zmienia się jak moda - jak fryzura i wraz ze starością doznaje co to prawda - w każdym bądź razie wydaje się mu, że już pojął - a tu masz babo placek - kolejna porcja szaleństwa na talerzu - Drogi Trybunale - bez porównań z V-G czy z P-Ż - proszę - określ własne szaleństwo i wtedy porównaj do mojego - Kubo napewno wyjdzie coś zupełnie odmiennego

pozdrówko W_A_R

Pani Areno - napiszę krótko aby zachęcić Panią do przemyśleń - Pani wybaczy - że piszę dopiero teraz - ale musiałem ochłonąć - i spojrzeć z tzw. "boku" a nie na wprost w lustro - i proszę o interpretację - to dla mnie ważne, że ktoś jeszcze coś w tym wierszu odkrył - przepraszam za "ktoś"

słowo GRUZ - to ciężkie słowo - ale typowe dla tych, którym ciężar na głowę leci - ciężar w rozsypce - to przyjemność - dostać pyłem rozdrobnionym - niż rakietą pełną wymiażdżenia ...

pozdrówko W_A_R
ps. jeszcze raz proszę aby napisała Pani własną interpretację

tak Panie - Coolt - gdzieś wyczytałem w jakiś komentarzach, że Pan potrafi wzystko zauważyć - nie powiem, że się zastanawiałem nad zmianą na "nim" - bo gdy sięgnąłem do słownika i nie otworzyłem go - nim - wie Pan zapewne kto to jest - a u mnie most jest tylko początkiem i rezultatem tego co przeszedłem - z mostem na końcu się pobratałem - więc czy do brata (jeśli oczywiście ma Pan) zwróciłby się Pan - "nim"? - kiepska obrona bo żadna - ale dziękuję za zauważenie, bardzo dziękuję

"do dna łeb pochylił" - to takie porównanie - z - "pod fontanną zmoczył łeb.." wiem Pan zapewne o kogo chodzi ... - ja tu mam rzekę a tam była tylko fontanna - a użycie zamiast głowy - lepiej się moczy "łeb" niż cokolwiek innego - ale jeszcze nad tym pomyślę

a rymy - tu u Pana był błąd - "pośrodku-motku" - ale nie o to chodzi - nie odpowiadają Panu rymy - no to musimy trochę pogadać - bo nie przekonał mnie Pan - rymy - są dla mnie podstawą wiersza - piszę aby się w nich zmieścić a tłumaczenie, którego Pan nie użył, że dziś "bez" - to jak w tej reklamie (przepraszam za porównanie) "wolę bez" - technika pisania otworzyła wrota do poezji lecz częściej przeskakujemy dziś mury lub prześlizgujemy się - lecz "bez rymó" - nie nap[iszę że gorszy poeta - tylko taki, który poddaje się modzie - chyba nie obraziłem nikogo - przepraszam z góry - Panie Coolt - musi mnie Pan przekonać do nierymów - czekam cierpliwie i z satysfakcję, że odwiedził Pan mój pokład - choć zrujnowany .... zgruzowany ...

pozdrówko W_A_R

dziękuję Panie Tadeuszu - miło mi odebrać gratulacje z rąk Twoich

pozdrówko W_A_R

dziękuję Pani Annabel za komentarz - interpunkcja jest celowa - ma za zadanie - kłuć - a że narzuca interpretację - Pani wybaczy - proszę powyrzucać te kropki i kreski i proszę zinterpretować - wcale się nie obrażę, tylko poznam właściwe tłumaczenie - właściwą interpretację - Pani intencje - dziękuję też za słowo - kolejny ...bdb... wiersz

pozdrówko W_A_R

Ewo - Ty tu najwięcej pisałaś - działałaś jak dobry duszek(?) nie byłaś za moimi plecami - dziękuję

pozdrówko W_A_R

Ewo - tam zrobiłem błąd - szybko szalenie pisałem - ... ŻE BYŁAŚ ... a nie jak napisałem ...NIE BYŁAŚ... - przepraszam

pozdrówko W_A_R

bo AVE znaczy AVE - a kto nie wie niech sięgnie po słownik i tak tej tajemnicy nie odkryje - a ja się tu tłumaczyć nie będę - bo wyszłoby szydło z worka - i jak rozpięta "agrafa" - ciężko by kogoś ugodziło - bynajmniej - wszystko co opisuję to przekaz z tamtej strony światła - z tamtej strony mostu lub tego co po nim zostało - z poważaniem - bohater wierszowanej powieści krótkiej czyli ostatni zjazd z mostu w odmęty (nie wiem jak się to pisze) rycerza co nie wiedział którędy ...

pozdrówko W_A_R