Mityczna postać

Wskrzesiłem mityczną postać
Dzisiejszej nocy
Wypiłem z nią parę piw
Tańczyliśmy całą noc
Świat otworzył dla nas
Swe białe skrzydła
Zasnęliśmy, och tak
Ale ze zmęczenia
Ranek powitał nas
Zapachem wczorajszej eskapady

To była noc pijanych poetów
To była noc pełna ekstaz
Noc wymarzona przez nasz umysł
Piwo i wieczorne gadanie
Wizje straszliwych scen
Szamański rytuał
Ale bez zapachu śmierci
Rasistowskie pany dawno poszli spać

Dzień minął podobnie
Widziałem siebie w lustrze
Które miało zamazany obraz
Poczułem się jeszcze raz wolny
Później mały wstrząs i zimny wiatr
Krzyki i straszliwe jęki
Zgrzyt chorych ścian
Nie, to nie był ból
Napewno nie
To było przyjemne uczucie
Skraplane zielonym snem
Snem chorej wyobraźni
Mityczny dialog straszliwych łez
Mityczne zgrzeszenie dzieci Boga
Później na koniec przyjacielskie pożegnanie
- Do widzenia. Żegnam Cię. Puźno już
Jutro muszę zarabiać na życie.

Witam

Niestety kolejny Panski wiersz, ktory mi sie nie podoba

"Rasistowskie pany(???????????) dawno poszli spać"


- Do widzenia. Żegnam Cię. Puźno(?????) już
Jutro muszę zarabiać na życie.

"Nie, to nie był ból
Napewno nie" - troszke taki sztucznym rozciaganiem mi to pachnie...


Ostatnia uwaga...dalej nie wiem kim jest owa mistyczna postac :(


Pozdrawiam i zycze usmiechu :)

Panie Macieju - ja to widzę tak:

(dziennik czy pamiętnik - wszystko nie jedno):
(godz. --:--) Wskrzesiłem mityczną postać
(godz. --:--) Dzisiejszej nocy
................
(godz. --:--) Zapachem wczorajszej eskapady
(godz. --:--) Wskrzesiłem mityczną postać
................
aż do
................
(godz. --:--) Mityczne zgrzeszenie dzieci Boga
(godz. --:--) Później na koniec przyjacielskie pożegnanie
(godz. --:--) - Do widzenia. Żegnam Cię. Puźno już
(godz. --:--) Jutro muszę zarabiać na życie

Mityczna postać - kojarzy mi się z odległą Grecją, Rzymem no Egiptem - ale w końcu trochę pomyślałem i doszedłem do wniosku, że można byłoby spotkać się z kimś zupełnie nieznanym - z Atlantydy lub jeszcze wcześniej - a Pan - wybrałeś jakiegoś dziwoląga - co "normalnie" pije piwo i w każdym wersie zaczyna nową myśl - Panie Macieju - tylko bez urazy - bo forma i styl - jest ok! - ale dzięki że do mnie ta postać nie trafiła .... dzięki że Pan ją przygarnołeś bo nie miał bym co z nią robić - a o rasistach gadać ... przy piwie i tańczyć (może "pogo" albo jak mu tam - "hip-hop") to nie to - no niech Pan zauważy że każda ze zwrotek nie ma nic wspólnego z każdą inną - choć ich tylko trzy i każdy wers nie ma nic wspólnego z następnym lub poprzednim - jeśli to Pański "szkolny" wiersz - to przepraszam - ale w każdym bądź razie mógł by się nadawać do działu prozy - to tyle - niech Pan spojrzy co inni napiszę - może nie będą tacy okrutni jak ja - ale skoro był "rasizm (czepiam się słó - niech Pan wybaczy) to i ból i okrucieństwo - do końca trzeba iść

pozdróko W_A_R

Podoba mi sie klimat tego wiersza. Pozdrawiam.

[sub]Tekst był edytowany przez Maciej_Bacztub dnia 27-02-2004 16:40.[/sub]

Czy jak ktoś pije piwo to musi być odrazu dziwolengiem?
Widzi Pan muszę powiedzieć, że każda ze zwrotek ma coś wspólnego z sobą.
A teraz zacytuję Pana słowa " ale skoro był rasizm... to i ból i okrucięstwo - to do końca trzeba iść" Draga tej zwrotki ukazuje noc bez przemocy, więc nie mogłem iść tym tropem.
Pozdrawiam
-katcina-

Fajnie, że ujrzałaś w nim coś ciekawego
Pozdrawiam
-katcina-

Mi to ta mityczna postać bardziej przeszkadzała, w ogóle jej nie widziałam, przebrnała tylko słownym galobem w kapturze po jakiejś knajpie.... Nic więcej.
Wiersz nie trafia do mnie... Mityczność to dla mnie zupełnie co innego.

Według mnie wiersz ten opowiada o człowieku w czasie weekendu, w czasie wolnym. Mityczna postać to człowiek wolny, odprężający się ( taniec, piwo, sex), rozmawiajacy na przeróżne tematy, tematy tabu, o których w czasie tygodnia, pracy nie może.
" Widziałem siebie w lustrze, które miało zamazany obraz " - widział człowieka wolnego, rozluźnionego, niepoważnego (mina, zachowanie).

Ostatnie zdania to zapowiedź codzienności, tygodnia, pracy, zakazu, poważności.

Tak mniej więcej interpretuję Twój wiersz, który przyznam, że spodobał mi się.
Pozdrawiam.

A dlaczego " mityczna postać "? Czy chodzi może o to, że dla pana człowiek tak naprawdę prawdziwie rozluźniony, bawiący się, rozmawiajacy o przeróżnych sprawach to postać już możliwe, że zaliczająca się do muzeum, przeszłosci? To mit, antyk.?
Codzienność, praca, a nawet rodziana tak zabierają dużo czasu, że człowiek tak naprawdę zapomina już co to jest " dobra zabawa ".

Witam
Wszyscy nie zgadliście.
Mityczna postać przedstawia osobę, która kiedyś spełniała misję na tym świecie.
A co do zabawy to jestem za, potrzebna jest ludziom.
Pozdrawiam
-katcina-

proszę Pana - ok - zgadzam się - ja współczesnego pisania może nie łąpię i wolę rymowane ... ale tytuł mi nie podpasował - więc jeżeli pije to niech mu pianka do oka nie wpadnie a Panu - Panie Macieju życzę aby jednak wiązanie było między wierszami - bo naprawdę drugi raz szukałem (czytałem) - i jeszcze raz powtórzę, że to na dziennik dnia i jakiejś nocy wygląda - bez urazy - więc jeśli Pan wybrał tę formę pisarską to czemu w formie dziennika - nie będę się pytał ale ośmielę się samemu sobie odpowiedzieć - skąd takie dzienniki ? - z pracy gdzie rozkaz i rozkaz - wojsko może? - ok - próbowałem podjąć rozmowę a Pan wyszedł z tym że nie mam racji, że to ja się mylę ale no nic się nie stało - ok - nie będę się wtrącał więcej - chyba że Pan odpisze, że chciałby to kontynuować - nie widzę sensu - działamy chyba na zupełnie innych przestrzeniach i rozumowaniach

pozdrówko W_A_R
ps. bez urazy - sugestie należy chronić - jak wrogów przed własną bronią

To jeszcze raz ja.
Czasem nie rozumiem jednej kwestii: że wiersz można krytykować, a jeśli autor się broni, to jest słaby , nie przyjmuje opini itp.
Panie W_A_R wszysko ma w moim wierszu sens , wszystko jest połączone, może na pierwy rzut oka nie. Lubię ukrywać sens.
Pozdrawiam
-katcina-

A i zapomiałem dodać, że jest wszytko ok.
I myślę, że z Pana strony Pnie W_A_R
pozdrawiam
-katcina-

Panie Macieju - ja nie krytyk - moje pisanie może zbyt rozwlekłe - ale nie krytykanctwo mi w głowie - tylko zrozumienie - ok - wporządku - "poddaje się - nie rozumiem" - czy tyle by Pan wolał żebym napisał? ... - powiedziałem co myślałem - może było to niszczycielskie ale tylko w sugestii obracałem się - w rozmyślaniu na temat wiersza - a nie postawy Pana wobec wiersza lub wobec mnie - na krytykę trzeba zasłużyć ...

pozdrówko W_A_R

Część Ewa
Tylko tyle powiem, że to nie jest wiersz
Pozdrawiam
-katcina-