Modlitwa #1

Cześć.
Dziękuję, dobrze. A Ty?
Cieszę się. Słuchaj...
Nie, to tylko pytanie.
Znasz je? Jak to?
Tak, wiem. A jednak...
Aha, rozumiem. Tak...
Nie, czekaj! Nie rozumiem!
Ha, też pytanie...
Tak, chcę abyś wytłumaczył.
Jak to: nie masz. Tak po prostu?
Wiem kim jesteś. Tak.
Nie, może to i lepiej...
Nie igraj ze mną!
Lody? Brzmi zachęcająco.
Ale Ty stawiasz, przecież jesteś Bogiem...

pomysł uważam za bardzo ciekawy... wykonanie do mnie nie trafia... ale plusik za te lody:)

Pomysł uważam -tak jak przemówca- owszem ciekawy, ale nie trafia, w to co powinno trafiać (sądząc po tytule)... Dobre zakończenie, trochę kontrowersyjne, takie właśnie lubie... No, więc szkoda mi trochę... Ale dzięki ;)

Przeziębiona Weronika.

Pomysl bardzo mi sie podoba..Ale mozna bylo to napisac bardziej poetycko.
Ponadto czesc ostatniego wersu:"przecież jesteś Bogiem..." uwazam za zbedna.Sam tytul swiadczy o tym ze to rozmowa z Bogiem, tak wiec dodatkowe objasnianie czytelnikowi ze to Bog odbiera nutke tajemniczosci wierszowi..