lokiec

wszystko o co blagamy
wszystko co stworzylismy
glowa w ktorej zyjemy
glowa w ktorej bawimy
sen ktory jest czysty
to sen o tobie ale teraz to wszystko jest martwe

chlopcy dziewczeta
podroz vojeryzmu
sciany wznoszace toast
swietujace lustra
mowie sam do siebie

"czy mozesz dostrzec ten lsniacy promyk
wpadajacy do popielniczki
cos jakby pajak
ktory wpelznal w moje...
zycie"

może by tak nazwać tekst: łokieć łokieć, żeby już wszystko było powtarzane, podwójne. Chociaż skąd ten łokieć się wziąć też nie mam pojęcia.

Przepraszam za takie ironiczne podejście, ale w ogóle nie rozumiem Twojego pomysłu na ten wiersz, strasznie jest dla mnie bełkotliwy.

sen ktory jest czysty
to sen o tobie ale teraz to wszystko jest martwe- a jaki sen jest nieczysty? taki z nagimi kobietami?
I jakie wszystko to? Już pomijając dosyć kolekwialny zwrost. Głowa, sen?
Dla mnie wszystko to poświęcenie życia,zbawienia i honoru,
wszytko to prawdziwa miłość do kobiety, którą znam od dawna, wszystko to przyświecająca życiu idea,
a nie jakieś tam pierdułki ;)

Nie znalazlem tu nic co by mnie zainteresowało, może źle szukałem ;)
Nie zniechęcaj się i twórz dalej, ale zastanawiaj się jaki sens mają poszczególne wyrażenia, bo tu słowa wymknęły się z pod Twojej kontroli.
Pozdrawiam
Coolt

Zupełnie zgadzam się z Cooltem. Nic dodać nic ująć.
Pozdrawiam

nie nazwalbym tego belkotem... wiersz podoba mi sie caly, bardzo zgrabne metafory i porownanie w ostatniej zwrotce, tylko nie wiem czy jest zapozyczone czy co, bo opatrzyles je cudzyslowem... podobaja mi sie rowniez w 1 i 2 zwrotce ostatnie wersy...

Mnie się nie podobał. Powtórzenia wydają mi się nie osiągające swojego celu, metafory może i owszem nie banalne, ale nie przyciągnęły mnie zbytnio. Cały wiersz nie trafił do mnie... niestety... No, ale nic, trudno... Życzę pwoodzenia.

Weronika