Skleroza

Wielkie dzięki, Stefanie. Cieszę się, że Ci się podoba. I teraz z czystym sumieniem niczego nie zmienię... :-)
Ja też pozdrawiam.

Dormo, dzięki za wyjaśnienie.
Układ rozwija swoje macki!... ;-)

Wiem, Messalinie, żartowałam sobie!
Hmmm... wstęp... Ale do czego? Do poszukiwań swojego powołania przez pisanie wierszy? Jestem zbyt niepoważna i zbyt pesymistyczna, co w sumie daje dość satyryczne nastawienie do świata i siebie samej... Nie, już się wyzbyłam poczucia, że mam na tym świecie jakieś posłannictwo, coś ważnego do zrobienia. Kiedyś tak myślałam, ale już wyrosłam, a ten wiersz jest wyrazem tego i prześmiewką z siebie samej. Toteż tego tematu na pewno dalej ciągnąć nie będę.
Ale dzięki wielkie za zainteresowanie moimi wierszydełkami, szalenie mi miło!