x x x (spotkanie)

oto znów jesteśmy starsi o jedno rozstanie
oto znów ujrzałem światło w twoich oczach
spojrzałaś na mnie inaczej i wnętrze zadrżało
jak wówczas gdy dotykiem czytałem twe ciało

uczę się twej obecności zbyt długim milczeniem
szukam słów i odwagi by wznowić rozmowę
i jeszcze raz spróbować zagubić wspomnienie
..............................................

O czym ten wiersz? Zaczyna się jak setki wierszy. Co potem? Potem zaprzeczenie; było by ciekawie gdyby coś z tego zaprzeczenia wypływało, ale nie doczekałem się. "starsi o jedno spotkanie", a następnie "ujrzałem", potem "spojrzałaś", "czytałaś" i magiczne słowo "twe". Więc może trzeba by oddzielić ten pierwszy wers, zrobić z niego osobna strofoidę? W drugiej zwrotce pisze Pan o "obecności", a przeciez ten piewrszy wers pierwszej strofy... ech... Nie pisze już nic. Całokowicie się Pan pomylił, zamotał, pogubił. I jeszcze, co ma pierwsza strofa do drugiej? Dobra już milknę... Proszę nie pisać na kolanie, cokolwiek to znaczy (to kolano).

Adam

Dzisiaj nie mam ochoty pisać złych rzeczy, więc tylko jedno: do kompletnego przebudowania.
Pozdr.