bulimia

tak się dotykają
bez przyszłości

bredzą
o poezji
o bułkach
o horyzoncie

nigdy nie był naprawdę horyzontem
bułka w innej piersi macza mleko
a poezja zdycha cicho w zapomnieniu

dwa palce w ustach wywloką wszystko
na twarz którą wciąż zwracam

kolekcjonerce dotyków
i ciał przeszłości

Witam Panią.

Może na początek zacznę od końca- bardzo dobra końcówka.Całość w wymowie trochę mi przypomina to, co ma być przedstwawione w chyba nadal piszącej się książce o Gombrowiczu, pierwotnie zatytułowanej"Popłoch i wymiot"(tytuł ma być zmieniony na bardziej komercyjny;-);-))- tam wymiot rozumiany, jako wyrzucenie siebie z siebie, tutaj uważam , że ten tekst również da się odczytać w tym ujęciu. Kończąc- dla mnie dobry, sprawnie działający tekst. Pozdrawiam;-)

Albo mi sie wydaje albo widze tu motyw podobny do motywu z wiersza Adama Sz.
Nazwijmy to moze nawiazaniem..

"nigdy nie był naprawdę horyzontem
bułka w innej piersi macza mleko "