obiad

ułożę sobie ciebie przy obiedzie
w ziemniaczanym purre
wyrzeźbię drugim końcem widelca

z rzodkiewek dam ci usta
i zielone oczy z kawałków sałaty
spryskanej wodą żebyś płakał nade mną

szczyptą pieprzu dodam pikanterii
soli została tylko garstka
resztę z beczki już zjadłam

będziesz miał anielskie włosy
z kiszonej kapusty
i skrzydła z kurczaka

a ja będę się karmić
twoją obecnością

Bardzo ciekawie napisane ( choć nie lubię gastronomii w poezji...)
Podoba mi się , dużo fajności , uśmiech pozostał na dłużej...,szczególnie po trzeciej zwrotce.

Pozdrawiam serdecznie i dziękuję.

Tadeusz

a ja wręcz przeciwnie, kulinaria to moja specjalność ;)

ej, fajny ten wierszyk :)) (zgłodniałem aż:)

Prawie cala beczke soli juz zjadlas? No no no ;-)

Po raz pierwszy mogę szczerze napisać, że wiersz smakowicie napisany.

... opisywanie uczuć w sposób tak obrazowy jest nielada sztuką, bo zamyka w sybolice meritum naszych skojarzeń jakie wiążemy z danym zjawiskiem. Lubię takie porównania, choć ile razy ich używam mam wrażenie że to i tak zbyt mało dla określenia jakiegoś stanu...
Nie mniej jednak to bardzo udane podejście do tematu...
... z popczuciem humoru równym chyba bohaterkom kiążek Grocholi :)

Niezwykle miły to dla mnie komplement, uwielbiam Grocholę :)