Pszepraszam... odchodzę

nie pytaj co
mi jest

ja nie wiem

to chyba
umieranie po
kawałku

odkrywanie
kolejnych
białych plam

kluczem
spojrzenia już
mnie nie
otworzysz

zmieniłam
zamki

wyplułam z
siebie serce
zabierz je
jak chcesz

i tak już nie bije...

Mnie szczerze się nie podobał. Nie był najgorszy, ale nie było w nim nic co by przykuło moją uwagę... a szkoda.

Weronika

Twój wiersz bardzo mi się spodobał, szczególnie fragment:
"kluczem
spojrzenia już
mnie nie otworzysz

zmieniłam zamki"
Wydaje mi się trochę poszatkowany, ale to jedyny jego minus.
Jest lekki i ciekawy:)

Nie mam pojęcia co ma wnosić właśnie taka forma... jak dla mnie to nic nie wnosi, co najwyżej wybija z rytmu... po prostu wydłużanie wiersza na siłę, co bynajmniej nie jest potrzebne bo i krótkie utwory bywają genialne...
Moim zdaniem wiersz kiepski, zwłaszcza ze względu na formę... a i treść dużej siły przekazu nie posiada... po prostu do mnie nie dotarł

Pozdrawiam
Krzysiek

p.s. taki mały OT... gdy przeczytałem tytuł i to nieszczęsne "pSZepraszam..." to skojarzyło mi się z hasłem siostry "Leci prosto jak szczała..." heh

Witam,dla mnie super.Odebralam go mniej wiecej tak:Ktos wykorzystuje sobie nasza dobroc i milosc,lecz my tez jej pragniemy,wciaz wybaczamy i czekamy....az w koncu.....tracimy nadzieje.
M+A