pogoda wszędzie taka sama

Powietrze o konsystencji szarego kisielu.
Skóra spierzchnięta żarem pije wodę
z wnętrza. Przedmioty tracą kanty,
jakby wahały się, czy trwać.

Muzeum potyka się o własne śmieci
sprzed wieków. Gdyby rozwalić mury,
rozpełzną się do swoich grobów.
Asfaltowe rzeki płyną do Rzymu.

Turyści dzielą się na uczestników
kolejek: białe, czarne, skośnookie.
Ktoś rysikiem pomazał niezły kawał
płótna na ścianie. Głośno krzyczy
roznosiciel gazet. Przenośna historia
nasiąka niżem znad Irlandii. Znad wysp.

Panie Lobo. Tym razem mi się podoba. Cieszę sie, że mogę to napisać :)

A najbardziej:

"Turyści dzielą się na uczestników
kolejek: białe, czarne, skośnookie."

- tylko dlaczego białe, czarne, skośnookie, skoro turyści. To chyba raczej biali, czarni, skośnoocy.Czy sie mylę?

:obo - wybacz, trzy zwrotki jak trzy lustra w zupełnie odmienne strony zerkające
z ukłonikiem i pozdrówką MN

)))...
- P. Dorma - "Białe, czarne, skośnookie" kolejki, nie uczestnicy. Dlatego taki zapis.;-))
- Messa: ano właśnie o to chodzi, że (pozornie) trzy kierunki spojrzenia, tak to-to zostało skonstruowane.

pozdrawiam.;-)

W takim razie jeśli kolejki to uczestników kolejek. Jakich kolejek? Białych, czarnych, skośnookich

Bo tak jak Pan to zapisał jest nielogicznie

)))...P. Dormo, to pytanie, które raczyła Pani zapisać (Jakich kolejek?) jest w tekście domyślne. Na tyle domyślne, że (jak widać) domyśliła się Pani po mojej sugestii...) Po tym idzie kolejny myk domysłu: "jakie to są kolejki?"..... Poza tym, jest to gra kolorami (białe, czarne) oraz schematami (skośnookie). W proponowanym przez Panią zapisie brakowałoby tej jednoznaczności kolorów, chociaż oczywiście to tylko moje odczucie, ma Pani pełne prawo odczytywać to jako nielogiczność, jak choćby zapis: "Muzeum potyka się o własne śmieci
sprzed wieków", no bo jak muzeum może się o cokolwiek potykać?


pozdrawiam.;-)

stworzenie, którego elementy nie łączą się długo nie pożyje, acz to do wiersza, a "pozorność" cóż to jest?
z ukłonikiem i pozdrówką MN

)))...Za dużo tłumaczenia, Messa. Postaraj sie to przeczytać tak, żeby się łączyło. W pierwszej jest gorąco, w drugiej te pełznące śmieci i płynące asfaltowe drogi, w trzeciej nieco "odczłowieczone" kolejki (do muzeum np), krótkie nawiązanie do sztuki współczesnej i, na końcu znowu pogoda i historia, przy czym "niż znad Irlandii" powinien coś tam mówić, tak? Tyle (skrótowo) w warstwie "bezpośredniej"...)

pozdrawiam.;-)

Z tym muzeum to nie jest dobry przykład. Chyba mnie Pan do końca nie zrozumiał. To zdanie z kolejkami jest również niegramatyczne.
Jak ktoś pierwszy raz czyta nie bardzo widzi do czego to przypisać ( i to nie chodzi o to, że ktoś jest niedomyślny). Bo logika nakazuje, żeby przy czytaniu te określenia dopasować do turystów.Ale tu:

"Turyści dzielą się na uczestników
kolejek: białe, czarne, skośnookie."

białe,, czarne, skośnookie - ani to określenie turystów( bo wtedy byłoby: biali, czarni, skośnoocy), ani to okreslenie kolejek (bo wtedy byłoby: białych, czarnych, skośnookich).Myli Pan przypadki.

)))...Ależ, Pani Dorno, właśnie to tłumaczyłem. Pewnie, że w "normalnym" czytaniu jest ono niegramatyczne. Proszę, z łaski swojej wrócić raz jeszcze do tego, co napisałem do Pani wcześniej.

pozdrawiam.;-)

Czytałam kilka razy i Pana wytłumaczenie jest dla mnie mówiąc prosto z mostu do kitu. Przeciętny czytelnik taki jak ja w tym miejscu:


Turyści dzielą się na uczestników
kolejek: białe, czarne, skośnookie.


nie zauważy jak Pan to nazwał domyślnego pytania czy gry kolorów tylko pomyśli, że to jest zwykły błąd gramatyczny i logiczny do tego.
Wskazuje na to mój pierwszy komentarz w którym pytam czy to czasem nie bląd.

))...Pani Dormo, a to jest, po prostu, tak:

"Turyści dzielą się na uczestników
kolejek (które są /te kolejki/): białe, czarne, skośnookie."

...ot, tak...) I ten skrót myślowy "robi" (oczywiście moim zdaniem) dwukropek - gdybym chciał zapisać "normalnie" (gramatycznie), postawiłbym myślnik i napisał: białych, czarnych...itd

pozdrawiam.;-)

Pomyślałam, Lobo. że to jest cholernie przykre patrzeć, jak Dzieci wyjeżdżają, albo szykują się do wyjazdu. Tamten niż – to dla nich szansa, stare społeczeństwo potrzebuje lekarzy. A tu głodowe pensje i kredyty studenckie do spłacenia, a gdzieś jeszcze trzeba zamieszkać, zdążyć z dzieckiem. Stracili wiarę, o Wierze nie wspomnę. Ani o muzeum.
Tyle, ze oni się boją emigracji, wyobcowania, samotności. Są bardzo sfrustrowani.

To takie tam uwagi na boku, korzystam z demokracji (wolności słowa :)))

Tekst wydaje mi się czytelny. Odpowiada mi poziom agresji w wierszu.

Pozdrawiam
Fanaberka

Dystans - dobrze; ale czy to aby nie nowa dekadencja, bo ciągnie mi od tego opisu grubym nihilizmem, zwłaszcza w kontekście spojrzenia na muzeum. Sami zmierzamy do grobów, czy tego chcemy czy nie. Czy to ma nas tak izolować jak te wyspy? Bliskość nie buduje się na ulicy, ale we własnym domu, zakładając rodzinę, kółko znajomych, przyjaciół. Ale jak wyjdziemy na Rynek, to rzeczywiście - jak te zabłąkane atomy, wszyscy osobno. To w kwestii tematycznej. Formalnie bez zarzutu. J.S.

Dziekuję za poczytanie i ciekawe (choć całkowicie rozbieżne) opinie.;-)

pozdrawiam.;-)

Wiersz dobry i ciekawy, szczególnie wrażenie robi pierwsza i trzecia jego część, środek może trochę mniej ale też jest w nim coś, ogólnie przypadło mi do gustu :-)
Pozdrawiam

zastanawia mnie to. bo co za róźnica jakiego koloru kisiel. konsystencja i tak taka sama.

pozdr.
m.

))...Już wyjaśniem, Pani Marto. Otóż, imho, kolor jest ważny. Gdyby zapisać: "powietrze o konsystencji kisielu", to czytelnik zobaczyłby nie tylko tę konsystencję, ale także (podświadomie) kolor - jakieś różowo-wiśniowe coś. To się samo (klisza znaczeniowa), pcha do głowy. Stąd uściślenie kolorystyczne, bo obrazek "różowo-coś-tam" nie był zamiarem autora.

pozdrawiam.;-)

Podoba mi się, jak zwykle, ale w moim odczuciu ta "turystyka" to jest tak straszliwie smutne!... Broniewski stwierdził, że "wyjechać - to jakby trochę umrzeć". A co umrze, to już nie zmartwychwstaje. A przecież wszędzie jest tak samo, "wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma", a "pogoda wszędzie taka sama"... Nie ma dość usprawiedliwień, żeby wiać. W moim odczuciu.
Pozdrawiam.

co umrze, to już nie zmartwychwstaje.

napisała Oxyvia J.

?? imponująca pewność... J.S.