narysowałam serce

zimnym palcem
na zaparowanej szybie
narysowałam serce

nie zobaczy go nikt
jest takie malutkie
że sama je zgubiłam

kiedyś przez chłodną szybę
wyskoczy ciało
i wśród odłamków szkła
zginie zapomniane serce

Bardzo ładny wierszyk! Początek rewelacyjny, taki wrażliwy obraz, az za serce ścisnął :) Naprawdę pięknie.
Muszę niestety przyczepić się ostatniej strofy. Niepotrzebnie dodałaś w czwarty wers. Ostatnią strofę przekształciłbym na tak samo błachą w znaczeniu jak poprzednie, ale koniecznie w 3 wersową formę.
Ale mimo to nie traci na swojej wyjątkowości, tak jak to serduszko na szybie ;) Trzeba być cierpliwym i czekać, a czas ożywi to serduszko :)

Pozdrawiam serdecznie

Dość dramatyczny, jak zwykle prosta budowa, osobiście nie w moim stylu, ale uważam, że wiersz nie jest zły. Jeśli wciągnie kogoś głębiej, to warto było go przeczytać...

Proste, a nawet za proste. Powtórzenie strasznie razi. PeeL, jak mniemam, ma palce, które dostrzegalne są pod mikroskopem? Nie piszę tego złośliwie. Po prostu trzeba uważać, żeby z wiersza poważnego czytelnik nie miał możliwości zrobienia kabaretu już przy pierwszym czytaniu.
Jeszcze jedno spostrzeżenie. Zimny palec i chłodna szyba. Według mnie to trochę za dużo jak na te kilka wersów.
Ogólnie do poprawienia.
Pozdr.

A mi się podobają te uczucia zawarte w wierszu. Czekanie, tęsknota,tylko ten koniec taki tragiczny, ale nie zawsze jest kolorowo. Urzekł mnie styl jakim zostało wszystko owiane. Pozdrawiam:)