pytasz czemu milczę

mówisz mi o tym tworze
w piersi
co uderzeniem wyznacza emocje
tłocząc synaptycznie
w aksony
każdej myśli Twojej
moją obojętność

to Twoje kochanie
jest inhibitorem
całkowicie blokuje możliwość
przebiegu innego
spojrzenia

milczę

moje morze dawno wyrzuciło na brzeg
poszarpane serce

Podoba mi się wiersz:), bo nie jest prosty skłania do zastanowienia zwłaszcza ostatni wers: "moje morze dawno wyrzuciło na brzeg
poszarpane serce".
Przypomina mi to krótki wiersz Pawlikowskiej :
"Wybrzeże
Meduzy rozrzucone niedbale,
muszle, które piasek grzebie,
i ryba opuszczona przez fale,
jak serce moje przez ciebie."
Pozdrawiam:)

Przywiódł mnie tu tytuł. Wiersz daje do myślenia: miłość domaga się wyłączności - jedynie to ją usprawiedliwia. Spojrzenie - tak mała jednostka uwagi. Czy można się przez jedno spojrzenie zakochać? Coraz bardziej podważam taką tezę. Smutna jest perspektywa zapatrzonych i oglądanych, lecz niemych jednocześnie. Wybacz kilka refleksji. Wiersz moim zdaniem dobry. Pozdrawiam

wiersz się podoba..
początkowo pomyslałam, że fajnie że nie ma tu użytego słowa "serce" aż do momentu w ostatnim wersie. ale nie mam pomysłu jak by tu zastąpić to słowo, więc niech zostanie jak jest. jest dobrze. :)
pozdrawiam
cz.p.