Prorok

On był tu póki był,
A kiedy jest? Ma przyjść? Nie będzie.
Słodkie słowa z proroka ust
Spłynęły z krwią i żółcią po drzewie.

jak wszędzie,
bywa tak i tym razem
gwoździem do trumny chwalebny był gwóźdź

przedziwne klątwy
za czczym krwi ołtarzem
wetknęli sami do własnych ust

Klątwy za czczym ołtarzem... Że niby w kruchcie?... :-)
Odczytałam ten wiersz jako fałszowanie religii, przekształcanie słów Proroka w "dziwne klątwy". Dobre, całkiem niezłe.
Pozdrawiam.

ja nie konstruktywnie na nie

A dlaczego? K'woli wyjaśnienia: nie neguję Twojego odczucia i nie próbuję go atakować, tylko po prostu jestem ciekawa poglądu.

Ja taki frenetyzm mętny też nie odczuwa Kali...
Pozdrawia z buszu...

Po dwóch czystych wersach paradoksów zaczyna się kicz: słodycz. "Ołtarz krwi" dopełnia całości - jeśli już, to może w jakichś sektach, ten tekst może znaleźć uwielbienie. Zdecydowanie nie (także za ambicje manipulacyjne).
pzdr. b

Gwoli wyjaśnienia: "Za czczym krwi ołtarzem" oznacza: "pozbawionym krwi". Jakem żyw nie myślałem, że "prorok" to polemika uczuć religijnych i wrażeń estetycznych...

No właśnie, o to chodzi. Ołtarz dla wielu ludzi przestał być "prawdziwy", jest tylko totemem, zabytkiem dawnej wiary. A sposób, w jaki ludzie się modlą - to "dziwne klątwy", skierowane głównie przeciwko bliźnim, to takie "czary-mary". A słowa proroka - są fałszywie interpretowane i rozumiane przez "wiernych", szczególnie przez władze kościoła, które manipulują "owieczkami" dla własnych korzyści. Czy dobrze Cię rozumiem?

Jeśli znajdujesz tutaj to, o czym piszesz, rozumiesz dobrze. Jeżeli nie rozumiesz tego o czym i na jaki temat piszesz, rozumiesz źle.

ołtarz...
ad perpetuam rei memoriam...
...