scena zamkowa

bez efektów specjalnych, bez pirotechniki:
scena, w której królewna zdobywa, rozpina zamek.

filmowana kątem okna: choć statystują gwiazdy,
jak w najlepszych produkcjach, oświetlenie pozostawia

wiele do życzenia. księżyc wypalił się właśnie
i zastąpiła go migotliwa latarnia. królewna

zdobywa własny zamek. kładzie dłonie na skarbach. w jej myślach
korowód, bal maskowy. nieczytelne kotyliony. królewicze,

chłopi, student z przeciwległego bloku. że przyszedł
naprawić jej zamek, była tylko w koronie i koronkach.

tańczą nad nią ich cienie niewrażliwe na dotyk. królewna
liczy już tylko w przybliżeniu. przybliża się na palcach, przybliża

i spada z wysokiej wieży w rozgwieżdżoną fosę. przychodzi
jej do głowy, że jest żabą, skoro ma mokre palce. ale

po chwili jest znowu królewną, skoro ma mokre oczy.

ciekawa byłam czy dasz ten wiersz.
Tyle razy go czytałam.
Jest fantastyczny.

A te dwa ostatnie wersy to w ogóle.

Mirka

*Jestem pod wrażeniem, bardzo mi się podoba, szczególnie te przerzutnie i figurki etymologiczne (w przybliżeniu, przybliża się)forma współgra z treścią, a to ważne!
pozdrawiam :)

Z jakiego filmu to scenariusz? ;)
Bo nie mogę oprzeć się wrażeniu, że to pocięta, nie do końca zrozumiale proza... poetycka:

oświetlenie pozostawia

wiele do życzenia

Jeszcze nie widziałem przerzutni przez dwa osobne dystychy... w ogóle prawie same przerzutnie tutaj są, baardzo nieefektywna kompozycja.

filmowanie kątem okna, jak dla mnie trochę na siłę.
Dwa razy zdobywanie zamku trochę banalizuje tekst.
Ale dobrze, dość już tej krytyki:
nad wierszem trzeba jeszcze popracować moim zdaniem popoprawiać go, bo w obecnej postaci nie jest najlepszy.

choć statystują gwiazdy,
jak w najlepszych produkcjach- ciekawy motyw :) sympatyczna dwuznaczność
była tylko w koronie i koronkach- to z kolei wywołało uśmiech na mojej twarzy, za co Ci dziękuje ;)

Ogólnie:masz kilka fajnych pomysłów, ale język strasznie prozatorski, kiepska kompozycja i powtórzenia :/
Przemyśl ten tekst sam w sobie, wierzę,że następny utwór będzie lepszy :)
Pozdrawiam
Coolt

ŚWIETNY , ŚWIETNY - brawo , gratulacje , jestem pod wrażeniem.

Można tylko uczyć się od Pana ( ale ja już za stary na zmiany)

Serdecznie pozdrawiam.

Tadeusz

Nie chciałem komentować, ale jednak się nie powstrzymam. Sprowokował mnie jeden z komentarzy. Kto się domyśli czyj?
I bardziej do tego komentującego piszę te słowa.
Gdy już będziesz pisał takie wiersze, to z radością będę czytał wszystkie i może nawet kupię tomik Twojego autorstwa.

"...chłopi, student z przeciwległego bloku. że przyszedł
naprawić jej zamek, była tylko w koronie i koronkach."

Szczególnie to.

Wow!

Może i prozatorski, nie wiem, na to nie zwróciłem uwagi, a to dlatego, że treść wspaniała. A jakby co, to zawsze da się poprawić:-))
Biorę sobie do ulubionych
Pozdrawiam

a mogę spytać: o czym jest ten wiersz? ciekaw jestem, co myślicie. (mr. oyey, Pana nie pytam ;))

Mi się kojarzy z królewną zamku "Czerwona Latarnia"

Z "Krótkim filmem o miłości" mam skojarzenia, chociaż nie do końca. W każdym razie chodzi o nocne obserwacje.

Tak calkiem realistycznie to wiersz opowiada o kims, kto podglada masturbujaca sie kobiete.

A tak emocjonalnie, dla mnie to wiersz o tesknocie do milosci, czuosci i namietnosci. Tesknocie wspomnienia.

jestem zachwycona. bo niby prostota, temat zdawało by się mocny, ale czuję się że może jednak nie o sam "akt" chodzi. coś się kryje w tym wierszu pięknego, nieuchwytnego. słowa dobrane doskonale!!! wyobraźnia kreuje natychmiast obraz podnieconej "królewny". coś zupełnie innego. coś zupełnie świeżego. podoba mi się.
kradnę do zbioru zwanego "ulubione" ;]
pozdrawiam

Dziuńka

myślę, że po prostu, czasem trzeba podjąć ryzyko. kto nie ryzykuje, pisze wierszyki, a nie wiersze.

Tak, jest to zdecydowanie wyższa szkoła jazdy.

podoba mi sie:
"bez efektów specjalnych, bez pirotechniki:
scena, w której królewna zdobywa, rozpina zamek. "