Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Krokusy


Assire__var__Anahid

Rekomendowane odpowiedzi

Krokusy

Jasne krokusy na biało zielonych łąkach,
Dłonie wasze jeszcze przyprószone świetliście,
Oczy przymknięte przejrzystą powieką,
Czekacie na słoneczny promyk dnia,
By odsłonił zapomniane sny ukryte marzenia.
Lecz dłonie delikatne, nietrwałe,
Nie udźwignęły ciężaru istnienia,
I odebrano światu czyste krokusy,
Zbyt wcześnie ścięte srebrzystym ostrzem.
I krew czerwona odpłynęła z dłoni,
Nie przywróci już dzień życia,
Nie przywrócą krople rosy blasku,
Tylko na marmurze zatańczą łzy,
W miejscu gdzie pod ziemią,
Spoczęły jasne krokusy duszy.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przez Ciebie Assiro, idę już spać!
Nie chcę już czytać innego wiersza dziś.
Niech będzie to utwór, który przyśni mi się w nocy.
Jak najbardziej mój klimat.
Jestem zauroczony.

Pozdrawiam.

P.S. Mój wiersz"Oni" mi się kojarzy, ciekaw jestem co było inspiracją do Twych słów. (A poza tym Twój jest lepszy)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przeczytałam wiersz i zrobiło mi się smutno, przeczytałam Twój komentarz i się popłakałam... Ta inspiracja do wiersza na pewno nie jest banalna.
Wiersz jest śliczny, Twoje opisy naprawdę przenoszą nas w tamto miejsce a porównanie z krokusami nadaje mu niesamowity klimat.
Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Prawda, wiersz bardzo prywatny, ale przecież w takich jest najwięcej uczuć, i takie są najpiękniejsze.
Assire, Twój komentarz (odnośnie inspiracji ) rzucił nowe światło na tematykę utworu.
Przez to stał się on dla mnie jeszcze bardziej ważniejszy.
Posiada wiele wymiarów.

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

CYTAT (Assire var Anahid @ Jun 28 2003, 03:26 PM)
CYTAT (Paulina Karpiuk @ Jun 28 2003, 09:19 AM)
Bardzo prywatny i chyba nie powinien tutaj się znaleść...

wszystkie wiersze niosą ze sobą cząstke nas...

nie tu więc gdzie ?

Jeśli to o dziewczynie która umarła w twoich ramionach to zachowaj to wspomnienie w sercu a nie publicznie je manifestuj. Możliwe że inaczej odczuwamy takie sytuacje, ja milczę a ty krzyczysz...
W każdym bądź razie szanuje twoje uczucia i wiersz.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...