zaświatowa

telefon dzwonił głośniej niż miał w zwyczaju
odebrałem z ciekawości
- zaświatowa na koszt abonenta
łączyć?
proszę ...
szept doszedł moich uszu
dantejski jak się okazało
- panie kamilu ja z biura obsługi sumienia
skąd?
- no z ostatniego kręgu
z centrali
z powodu niewywiązywania się z umowy
zawartej automatycznie przy narodzinach
gotowi jesteśmy ją zerwać

biała słuchawka wróciła na widełki
ja do myśli przerwanej
tylko ironiczny uśmiech
podporządkował sobie chwilowo
mięśnie mojej twarzy





/ z cyklu: prozowato /

Na nie.

Nie śmieszne i o niczym jakby. Nick o wiele bardziej rozwojowy, niż tekst.

pozdrawiam.;-)

no skoro z cyklu prozowate to nie rozumiem dlaczego być na nie.
Opowieść o poirytowaniu życiem, 0 czym świadczy uśmiech z puenty.
A co do samego telefonu to dobra kocepcja, która mogłaby pomóc oczyścić świat z wielu nieprzyjemnych rzeczy.
Pozdrawiam

Ja z tych na tak. Dobry wyraz rozczarowania tą pierwotną "umową": kto tu właściwie pierwszy nie dotrzymał warunków? A jeśli nie dotrzymujemy umów z sumieniem, w które nas wyposażono bez pytania nas o zdanie, to co właściwie nam grozi po zerwaniu umowy? Czy bez sumienia będzie nam gorzej, czy lepiej na tym padole? Warte przemyślenia, co nie? I niech mi nikt nie wmawia, że nigdy-ale-to-nigdy nie nachodziły go podobne myśli.
Pozdro dla Autora.

dantejski - niezbyt trafne, wszakże nie Dante szeptał :) Może piekielny ? I tak o to samo chodzi. Sytuacja liryczna (wywalic to prozowato) - też nie wnosi nic nowego, aczkolwiek faktycznie, podmiot niejako jest narratorem i opisuje zastaną sytuacje. Stara się zatem oddac sytuacje językiem w miarę "przeźroczystym" - czyli odbiorca może ewentualnie porównac własne reakcje z reakcją podmiotu. I pytanie - czy dzwoniący telefon nie dzwoni ciągle głośno ? "Odebrałem z ciekawości" - własciwiej - 'lekko zdziwiony". I punta - "jakich myśli" - brakuje tego w początku.
Tak sobie przebiegłem = średnio, to jeszcze nie to...
Pozdrawiam.

Co do dantejskiego, to może rzeczywiście przekombinowałem - wyczułeś mnie znakomicie, bo w pierwotnej wersji było "piekielny". Chciałbym uniknąc interpretacji własnego utworu, ale trochę jestem zaskoczony niektórymi sugestiami:
odebralem z ciekawosci - a ciekawośc pierwszym stopniem...
czy dzwoniący telefon nie dzwoni ciągle głośno - tego nie rozumiem, usłyszałem dzwoniący telefon, który wyjątkowo dzwonił głośniej niż zazwyczaj, co wskazywałoby na "jakąś" wyjątkowośc (pisze jakąś, żeby uciec od autoanalizy :))
a jakich myśli - no właśnie to zupełnie ważne nie jest, liczy się to, że jednak wróciłem do tego o czym myślałem przed telefonem, ta przerwana myśl nie ma tworzyć kompozycyjnej klamry, bo jej rola (na płaszczyznie treści) nawet nie jest drugorzędna, w ogóle jej nie ma.

No to jedziem - pierwsze: sam pomysł tematu - kontakt z siłami podziemnymi mamy od Homera, prze Goethego do nowoczesnego - telefonicznego - np. u piosenki "Łony" (choc tam dzwoni Bóg - ale jednak, siła pozaziemska).
A teraz tekst:

telefon dzwonił głośniej niż miał w zwyczaju - załóżmy, że podmiot odbiera mase telefonów, zatem jest wyczulony na jego sygnał - bo inaczej - tak jak pisałem - raczej róznicy nie widac, ale ok

odebrałem z ciekawości - a tutaj lepiej by było np - "a ciekawośc to" - wtedy pomysł (b. dobry pomysł) byłby bardziej wyczuwalny


- panie kamilu ja z biura obsługi sumienia
skąd?
- no z centrali (w ostatnim kręgu nie ma centrali - lepiej i ciekawiej dac w pierwszym :)
z powodu niewywiązywania się z umowy
zawartej automatycznie przy narodzinach
gotowi jesteśmy ją zerwać

biała słuchawka wróciła na widełki - po co przerwanej myśli - nie ma kontekstu wcześniej
tylko ironiczny uśmiech
podporządkował sobie chwilowo
mięśnie mojej twarzy

O - ja wiersz tak obrobiłem.

ciekawe:)