a przecież okno jest zamknięte

nigdy nie będziesz sam
bo jeśli upadniesz,
na pewno znajdzie się ktoś kto poda ci dłoń
ja, on, ona
może twój wróg
nie dostrzeżesz nawet różnicy w dotyku
nie odróżnisz Boga od człowieka
bo Bóg przecież jest Człowiekiem

a może On jest w niej, nim, nas
może w kimś kogo nienawidzisz
nie myśl, że cię zostawił
bo to nieprawda
wiesz,
On jest w każdym z nas
każdy człowiek ma jakąś Jego cząstkę

wiesz,
ty masz Jego uśmiech
nie,
nie zaprzeczaj!
uwierz
nie bój się, po prostu uwierz
to nie boli, bo Chrystus nie każe
On nie da ci jakiejś kary
On usiądzie, wysłucha...

nie mów, że Go nie ma
nie czujesz tego lekkiego powiewu?
A przecież okno jest zamknięte

Siemka Adziu!
Komentuje Ci jako pierwsza i normalnie dum mnie rozpiera. Nie bede tutaj tak wylewan jak Ty więc sorry.
Ten wiersz kojarzy mi sie z takim monologiem do konkretnej osoby. Chce jakby ją przekonac, w każdym bądź razie odniosłam takie wrażnie. Wycięte fragmenty, przerzutnie (szpan) sprawiają , że dobrze się czyta. Jednym słowiek : COOL (mało ambitne) trzymaj się papapa...