potrzebny

psy okrutnie szczekają
kiedy wędruje ulicą
chodnik podstawia więc nogę
liczby na niego nie liczą

droga ucieka sprzed oczu
trawa olbrzymia mu rośnie
los jego to z nieba aż grom
zima przychodzi po wiośnie

liście spadają na głowę
drzewa zaś cienia nie dają
płoty wysokie mu grodzą
i w szachy z nim wygrywają


drzwi przed nosem zamknięte
w oknach są grube kotary
samotność jak piegi na czole
on znowu jest nie do pary

słońce ucieka gdzieś w chmury
skrywając swój cud podniebny
przed nim życie po grudzie wręcz
- lecz on jest też tu potrzebny

Niezly wierszyk, choc niektore wersy zdaja sie byc wyrwane z kontekstu..np.liczby na niego nie liczą - co to znaczy?

Pomysl dobry, ale ostatnia zwrotka ci sie kompletnie nie udala.Przedostatni wers psuje rytm a do tego brak jakiegos zaskakujacego zakonczenia.

Mimo to wiersz mi sie spodobal..Jest o samotnosci.. zawsze wspolczulam takim ludziom..

Całość wiersza to raczej opisy. Nigdy nie lubiłam ich czytać, zawsze omijałam, ale teraz sama ich używam. Przedstawiłeś to wszytko w tak wspaniały sposób, że z łatwością wyobrażam sobie sytuacje. Brawo. Pamiętaj tylko, że nie na rymach opiera się prawdziwy wiersz...