Hipokryzja

Krótki moralitet
Poeta szarpany w epitet
Szczery lub zakłamany
W metaforę czesany
Przed poezji ołtarzem
Liryki jest badylarzem
W uczucia wsłuchany rytm
Swój wiersz traktuje jak kwit
Jak zwiastun przyszłej mamony
Na strychu w sekrecie pędzony
O zysku myśl goni precz
I sławy nie pragnie lecz
Jak kornik mózg jego toczy
A może rzucę się w oczy
A może ktoś zauważy
Jak mi z wawrzynem do twarzy
Snob się pochwali kolegom
Patrzcie mam nawet i Tego
Doczekam miłego szmeru
„Na giełdzie za tysiąc papierów”
Ja skromny ja na nic nie liczę
Przemowy przed lustrem ćwiczę
Ja nie chcę ja nie po to
Kupiłem skrzynkę na złoto
Moralnie nieskazitelny
Swym ideałom wciąż wierny
W skrytości ducha wciąż marzy
Że cud się kiedyś wydarzy
I że (choć przecież nie chciana)
Posypie się z nieba manna

każdy spiewać może, trochę lepiej ..." - a u Pana - no cóż - odkrył Pan wiele cennych uwag poetów i pseudopoetów - a "noż widelec" uda się - "złoto nie błoto" - pewnie wielu nie zrozumie sensu podtekstów - nie będę ich tłumaczył na swoje, swojejsze i swojejszoniejsze ... ale ten którtki moralitet powinien przeczytać każdy kto pisze aby mu "palma" nie odbiła i w chwili nie stał się poetą przez duże "P".

pozdrówko W_A_R

A to jest miedzy innymi autoportret z kochanką (wredną dość).
Choć myślę, że większości mógłby posłyżyć za lustro, może niezbyt klarowne i przejrzyste ale....

Pozdrawiam

Strasznie słaby oddźwięk
Najsłabszy
Ciekawe dlaczego......

Jeśli pan pozwoli to z chęcią bym sobie pana wiersz na ścianie powiesił.

Pozdrawiam.

Ja skrzynki nie kupiłam, ale jakiś worek to się zawsze znajdzie. A poważnie tak to w życiu bywa niestety, trafnie ujęte. Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Tomaszu:-).

Twój wiersz, jako pierwszy, wyląduje za chwilę w moich ulubionych, więc może dobrze byłoby, gdybyś jednak wydrukował go sobie i powiesił na ścianie, tak jak ma to ochotę uczynić Thomas :-))).

Co prawda nigdy nie nawiedzają mnie (he he, gadanie - każdy może tak powiedzieć, no nie?) iluzje, o których w wierszu stoi - i gdyby nie interenet, to adresatem moich wierszy pozostałaby na zawsze szuflada -to jednak od teraz Twoje wierszowane memento staje się dla mnie podręcznym wiaderkiem zimnej wody, o zastosowaniu profilaktycznym :-))).

Świetny kawałek.

Pozdrawiam:-)

Tylko żebyś się nie przeziębił od tej wody, bo miałbym cię na sumieniu.

Pozdrawiam