Samotność

Pod nieznanym adresem,
na nieznanej ulicy,
mała chatka kryta w strzechę
jako buntownicy.
Nikt tutaj nie mieszka,
nikogo nie odwiedza.
Tu nikogo nie szuka -
czas zdarzenia wyprzedza.
Od lat wielu wciąż niezmienna
stoi sobie skurczona.
Czeka, aż chwila promienna
wieźmie ją w swe ramiona.

Buntownicy kryci w strzechę?
Chyba to trochę pod rymy.

Pzdr.

tra ta ta ta ta ta
tra ta ta ta
tra ta ta ta ta ta
tra ta ta ta. - tak sie czyta ten wiersz, a pod koniec i to się burzy...

Ależ to debiut, przynajmniej tutaj. Nie można tak od razu strzelać z karabinu:)

Ja ten tekst odbieram jako pozytywny sygnał. Pomijając - moim zdaniem - zbyt
pretensjonalne dwa ostatnie wersy i przebijające tu i ówdzie naginanie treści
do rymów, czy też i tak dość słabo trzymanego rytmu (np. wers 7) - jest ciekawie.
Będę kibicował. Pzdr! :)

NUDA.

Pozdrawiam,Chanah.

pani Poetka się wypowiedziała ;-)

nie jest źle, trochę błędów nawet logicznych,
ale jak to pierwszy raz to ja kupuję, bo jakoś odbieram że to twoje ...

+

pozdrawiam

tragedia, bez sensu to coś!

Pozdrawiam