***Trąbki liści...

Trąbki liści zwinięte na drzewach,
czerwień dachów i ptaki na niebie...
Taki widok, zwykły widok z okna
widzę co dzień patrząc przed siebie.

Widzę, drzew korony odmierzają
kolorami mijające dni.
Dym z komina wstaje wniebowzięty,
w zimnym słońcu nóż jaskółki lśni.

Czas leniwie się przesuwa na zegarze,
kapią chwile niczym z cieknącego kranu...
Radio szemrze cicho niczym strumień,
przyciszonym dżwiękiem fortepianu.

W tych chwilach tak zwyczajnych
niczym kromka chleba,
tak niezapadłych w pamięć w swojej nijakości,
słyszę jak bezlitośnie tykający zegar,
odmierza nieuchronnie mój czas do wieczności.

właściwie trudno się doczepić do czegoś konkretnego (poza nieudaną próbą rymowania), jednak ma się wrażenie, że wierszy na ten temat powstało już 100, a może i 1000 i ten na pewno będzie w pamięć "niezapadły".

aha, "zwyczajny jak kromka chleba" -- zdarta płyta i to bardzo.

Świetny klimat w pierwszych trzech strofach, Małgorzato. Jednak zakończenie zupełnie nie przypadło mi do gustu. Zbyt często człowiek ma okazję przeczytać wiersz o podobnej czasami nawet tej samej tematyce, treści.

seweryn

Witam Pani Malgorzato..Z niecierpliwoscia czekalam na pani kolejny wiersz i jak zwykle przypadl mi do gustu...Nikt lepiej od Pani nie umie budowac nastroju.Dobrze jest w koncu , od czsu do czasu poczytac sobei prawdziwa poezje..

Co do tresci uwazam wlasnie ze jest nietuzinkowa..Tylko przydaloby sie ciekawsze, bardziej zaskakujace zakonczenie.I prosze niech pani nie uzywa takich strasznych rymow..POd tym wzgledem przyznam ze troche sie zawiodlam