Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Słoneczny żar


Z.K.

Rekomendowane odpowiedzi

Słońce na ziemię żar swój leje,
fatamorganą asfalt drga.
Ognista kula promienieje,
gorączka nieba ciągle trwa.

A cóż za upał dziś na dworze,
już i oddychać nie ma czym.
Z dnia na dzień jest już coraz gorzej,
na Ziemi mej - Podlasiu tym.

Deszcz już nie padał dwa miesiące,
ptaki w swe dzioby łapią wiatr...
Kto może, chowa się przed słońcem.
- Kto te obłoki z nieba skradł ?

Zieleń zwiędnięta ledwo zipie,
lecz gdzie ma się przed słońcem skryć,
gdy te gorącym okiem łypie ?
I musi w jego skwarze tkwić.

Siadam gdzie cień, pochłaniam lody...
Czekam, niech wreszcie przyjdzie noc,
zamieni pot na rosy - wody,
wszystkiemu da wytchnienia moc.

***

Za oknem nowy dzień się budzi...
Słońce wychodzi znów na trakt...
Znowu wylewa żar na ludzi...
Na termometrze skali brak.

Z.K.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Szanowny Panie Autorze!

Przeczytałem byłem Pański wiersz mojej ciotce. Staruszka niedowidzi, ale organoleptycznie jeszcze żywa!
Zacna niewiasta wysłuchawszy tej poezyi rzekła statecznie:
- Pamiętaj młodzieńcze, że Pan Bóg jak chce kogoś pokarać, to zsyła na niego upał, albo odbiera rozum. Albo Sodoma i Gomora!
I uroniła niejedną łzę.

pzdr. b

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Rytmika, rytmika!
Małe zmiany:


"Słońce na ziemię żar swój leje,
fatamorganą asfalt drga.
Ognista kula promienieje,
gorączka nieba jeszcze trwa.
"A cóż za upał dziś na dworze,
już i oddychać nie ma czym.
Z dnia na dzień coraz gorzej, na Ziemi mej - Podlasiu tym."
"Siadam gdzie cień, pochłaniam lody...
Czekam, niech wreszcie przyjdzie noc,
zamieni pot na rosy - wody
i napoi jej czarnych owoców sok"
Rymy - czestochowskie. Choć czasami nie zwracają na siebie uwagi. Ale warto poszukać ciekawszych ;)

Pozdrawiam serdecznie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dziękuję za komentarze!

Przepraszam ich autorów za spóźnione odpowiedzi i za to, że nie polemizuję na bieżąco. Z uwagi na wykonywaną przeze mnie pracę zawodową mam ograniczony czasowo dostęp do internetu. NO niestety! Jeśli zamieszczę kiedyś kolejny swój wiersz, to trzeba będzie się do tego przyzwyczaić. Przykro mi.

Odpowiedź dla Pana Romana Bezeta:

Mości-Jegomości!
Ma Pan te swoje uszczypliwości.
Pewnie gdyby nie ten upał,
Tak Pan na mnie by nie tupał.

I tak naprawdę:
Co Pan tu plecie,
Na łamach netu, drogi Bezecie!

Pana styl to taki gniot,
Ot-wyrazów pewien splot.
U mnie, chociaż jest ten rym,
Pan chce błyszczeć... Ale czym?

Mimo wszystko dziękuję bardzo za komentarz.
Potrzebne bowiem są one, bo podnoszą poprzeczkę, a mnie osobiście przyczyniają się, abym nie popadł w samouwielbienie.

Pozdrawiam Pana, a w szczególności Pańską Ciocię, która, jak widzę, jest nie tylko miłośniczką Pańskiej poezji, ale również jest dla Pana najważniejszym pierwszym jej opiniodawcą. Myślę też z zatroskaniem, żeby ani upał, ani Sodoma i Gomora, Pańskiej Cioci nie dopadły, czego Jej tu, z całego serca, życzę.

Odpowiedź dla Krzysztofa:

Jak to miło spotkać życzliwe osoby. Bardzo, bardzo serdecznie dziękuję! Nie jestem taki błyskotliwy w tym internecie, ale pocieszam się, że nauka nie idzie w las.

Serdecznie Pana pozdrawiam!

Odpowiedź dla SkAzAnEj zA dUmĘ:

Dziękuję bardzo za życzliwy komentarz i przesyłam serdeczności!

Odpowiedź dla Tali Macieja:

Dobrze, że Pan chociaż ten jeden wiersz rymowany wypocił, o takowym tytule i dobrze też, że Częstochowa jest również normalnym miastem, bo mógłbym powiedzieć, że obraża Pan uczucia religijne większości Polaków. Ale bardzo dziękuję za komentarz, coś z niego na pewno wezmę sobie do serca.

Pozdrawiam

Odpowiedź dla Piotra Sanockiego:

Dziękuję bardzo za rady, ale niestety się do nich całkowicie nie zastosuję. Taki po prostu jest mój styl. W końcu wszyscy zaczęliby pisać podobnie, ale chyba nie o to chodzi. Coś z tego wezmę sobie jednak pod uwagę.

Pozdrawiam ciepło :)

Odpowiedź dla Kamila Cecherza:

Oj tak, z pewnością trochę mi przygrzało, ale nie czuję się, jakbym błądził po labiryncie. :)

Pozdrawiam!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przyganiał raz gniotowi gniot
mówiąc: trafiłeś kulą w płot.
Ja jestem cacy, a ty be!
Dlaczego? No, bo ja tak chcę.

Tak bywa - szut naoborot.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Właśnie to chciałem przeczytać.

pzdr. b

PS. Ciocia przesyła Panu Autorowi kostyczny uśmiech wraz z pozdrowieniami od Marii Konopnickiej.
dyg
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...