zamiast

za krągłych dziewięć
pękło podbrzusze
miast zataczać
kręgi

drwina - początek
drwina - koniec

czyj słup graniasty
kółko dzieci śmiech
kółko dzieci śmierć

biało biało
bolało
boleć przestało

dumna ta szyja
przy szyi sznur
zagryzł

czerwono czerwono
bolało
płakać przestało

wina - początek
wina - koniec

za tysiąc nawet
nie napęcznieje
będzie wytaczać
siebie

zamiast

sąa bóle, które rozumiemy. Te cieszą. To czekane. Sygnały ostrzegawcze, co znieczulają strach.

zamiast.

"za tysiąc nawet
nie napęcznieje
będzie wytaczać
siebie

zamiast "

Rzadko w małej piąstce - można zmieścić tyle perełek.
Tobie się udało Agnieszko.
Pozdrawiam cieplutko i noworocznie - Mirka

Nie czuję się uprawniony do skomentowania tego wiersza, gdy idzie o treść, przesłanie. Co do formy - przypomina trochę klimaty z Wesela S. Wyspiańskiego. Robi wrażenie.

Mireczko, ja Ciebie pozdrawiam również, noworocznie i narodzona na nowo:)

Wyspiański, Wesele, ...podziwiać go nie przestanę za ten dramat i za wiele innych:)
Ale brak mi warsztatu, by mu dorównać:) Choć w wierszu moim dramat się rozegrał...a forma - chcę stworzyć własną, ale miło mi bardzo po miesięcznym (ponad chyba) uśpieniu usłyszeć takie słowa, dzięki:)

agnieszka (heh, zmartwychwstałam wreszcie:))

warto czasem umrzeć Agnieszko, jeśli można i chce się narodzić na nowo.
To właśnie jest taki ból czekany, o ktorym zapomina się.

Jak po urodzeniu dziecka.

cieszę się, że jesteś:)

Mirka