Spośród wielu

Nie
Wcale
Wcale nie jest ważne jak długo
będzie szukała twoich stóp
To tylko czas

Tak
Właśnie
Właśnie tak powinieneś stąpać
Delikatnie-by jej nie zranić
To tylko prośba

Ona
Może
Może ona tego nie chciała
ale jednak się stało
To tylko przypadek

Ta
Dokładnie
Dokładnie ta droga spośród wielu
chce dotknąć twoich stóp
byś mógł wreszcie zacząć iść

Ale ty uciekasz

To nie wiersz - to czkawka.

Byłabym wdzięczna za jakiś konkretny komentarz/sugestię/radę.

Tutaj pani autorka:
Forum poezja współczesna przeznaczone jest dla poetów dobrze władających piórem (także tym wirtualnym).

Tutaj krytyk: (ja to drugie zdanie)
Konstruktywne i ciekawe komentarze mile widziane. Wszelka krytyka dozwolona. Pamiętaj o zasadach www.poezja.org.

Ale cóż tutaj można napisac - forma niekonsekwentna,żadnej dopracowanej wersyfikacji nie ma, anafory niewiadomo zbytnio po co, powtórzenie "stóp", a sama treśc kiepściutka.
Pozdrawiam.

Nie zabraniam krytyki, ale właśnie o nią proszę. Dziękuję, że Pan napisał choć te kilka zdań.

Odbieram ten wiersz jako ucieczkę przed drogą-szansą, jako lęk człowieka przed próbą swoich sił, przed przyjęciem napraszającej się okazji do szczęścia. Czy o to chodzi? Bardzo często spotykana, a rzadko zauważana postawa ludzka: ucieczka od sukcesu.
Dobry wiersz. I ciekawie, oryginalnie skomponowany.

Myślę, że trafnie zinterpretowałaś ten wiersz. Cieszę się z pozytywnej oceny:)