"Nieme wody"

Eurydyko!
Tak długo szukałem
Ciepła Twych rąk
A dziś, kiedy
Odnalazłem Twe dłonie
One już są zimne
Jak Twe oczy,
Gdy z Twej piersi
Wydarł się ostatni krzyk:
„Ja pragnę kropli Niemych Wód!
Nad brzegiem Morza Nieskończoności
Nad Niemymi Wodami
Stygijską łodzią popłyniemy
Ku Elizejskim Polom...”

Nikt nie zliczy łąk, lasów,
Przez które przeszedłem.
Nikt nie zliczy mórz...
Nikt nie zliczy godzin
Rozpaczy i nadziei
Nikt nie zliczy łez, które
Płynęły strumieniem przez Helladę,
Zraszając ziemię Twych przodków
Nie zliczysz śnieżnych
Zawieruch targających
Mą duszę po kraju świata,
Który utraciłem
Tak jak lirę
Wygrywającą melodię
Wiecznego bólu.

Gnany miłością
Wędrowałem bez wytchnienia,
Szukając Niemych Wód
Wciąż szedłem z Twym imieniem
Na spierzchniętych od mrozu wargach

I tęskniłem do kruczych splotów
Twych włosów,
Czerwony kwiat
Zaciśniętych ust
I oczu modrych
Jak attyckie niebo.

I taką mam Cię przed oczyma
Dziś, nad Niemymi Wodami,
Gdy Ty
Tak obca i daleka
Stoisz przede mną
Zimna jak posągowy
Chłód Twych oczu
Nie ta, którą kochałem,
Lecz zgoła inna, odmienna istota
Wykuta z czarnego marmuru.

Czas ubielił mi włosy
I zbliża się zmierzch
Już noc ogarnia mi głowę,
A śmierć wyciąga
Pieszczotliwie ramiona.
Ból rozdzierający
Serce starca
Dotkliwie rani duszę
Niczym korona cierniowa
Z zeschniętych róż
Dawnych nadziei...

To nie Ty!
To nie Ty, Eurydyko!
Igraszką bogów
Stałem się ponownie
Cień, posępny cień
Mej żony
Niegodny
Elizejskich Pól...
Ty już dawno odeszłaś
Na wieki
A ja
Bezsilny w swej bezsilności
Duszę się
Samotnością.
I pamiętam
Twój łabędzi krzyk:
„Ja pragnę kropli Niemych Wód!”,
którą dziś
Na próżno
Chcę Ci dać...

ojoj...
Twych rąk - Twe dłonie - One - Jak Twe - Gdy z Twej

straszne! nie ma co dyskutować, proponuję popracować jeszcze,
te zaimki pociachać i zapomnieć o nich, i tyle.

_{Nikt nie zliczy mórz...
Nikt nie zliczy godzin
Rozpaczy i nadziei
Nikt nie zliczy łez, które}

- powtórzenie bezcelowe, (nikt nie zliczy) - bardzo to przegadane,

pełno powtórzeń...

... i te Twych Twe... straszne, jak dla mnie straszne, taka duża tego ilość,

poproszę o zimny kubeł wody dla pana, nie dlatego że to przyjemność, że kogoś skrytykuję, ale to bardzo słaby wiersz, już nawet nie mogłem przebrnąć go do końca, nie miałem się w co zagębić, przeleciałem wzrokkiem i tyle ( wogóle autor nie zaciekawił czytenika ).

forma jest takt odstraszająca, że ciężko wogóle pomyśleć o treści.

jeśli autor chce pisać lepiej, to niech sobie poczyta wiersze innych, nieco posiedzi na forum,
a jeśli nie chce, to niech da znać na PM żebym nic więcej nie pisał,
bo do takiego czegoś to mi się nie che wracać,

miałbym jeszcze wiele, wiele uwag, ale to i tak P, a poza tym nie wyrobiłbym czasowo,

Pozdrawiam,
Kai Fist