pobalangowy wiersz AD 2004

Rano w głowie wyłowione
myśli puste rozproszone
sięgam ręką do kieszeni
dookoła śnieg się leni
nie ma też ochoty wstawać
i rozrabiać i rozrabiać
dużo by tu opowiadać
lecz jedynie się układać
do snu zaraz się pokładać
ale co to zmiłowanie
jednak wstanę na śniadanie
nie ma to jak objadanie
leniem byłem, bo zgłodniałem....

wierszyk świetny :)
badzo dobry początek, potem fatalne powtórzenie i sympatyczna końcówka
miło się czytało, to na pewno
a lenienie się śniegu zapamiętam na długo :)

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Takie miłe tłumaczenie stanu po balandze. Podoba mi się.
Pozdrowiam.

Jeden z najgorszych "utworów" jakie tu kiedykolwiek ktoś zamieścił. Może ktoś mnie za to przestanie lubić, ale powiem: takie teksty piszą 12-letni chłopcy na lekcjach j. polskiego. Naprawdę - widziałem.


Adam

Oczywiście te wiersze powstają pod ławką:)

Adam

Kochani dziękuję za słowa otuchy,
to dla mnie słowa szczescia,
pisarskiej przyjemnosci,
Ewo dziękuje ze sie za mna wstawiasz,
Panie Adamie Pan to jest pereł wyławiacz,
lecz sie nie godze na Pana ławeczki,
Pan chyba nie był na sylwestrze,
Bo ja to pisałem
to po tej własnie zabawie,
a w jakim byłem stanie rano,
o tym napisałem.....
a że sie Panu nie podoba,
to rzecz gustu,
a może chodzi też Panu
o to, że ja tu ludzi zjezdzam,
bo mi sie nie podobaja ich wiersze
....czyzby wystepowal Pan
w ich imieniu???/?
hmmm zastanawiające....
ja piszę po swojemu,
własnym stylem
nikogo nie zmuszam do czytania,
a tak jak wskazała Ewa :)
ja lubie pisac po luzacku,
zwiewnie.....i nigdy
nie zaprzestane pisac (musiałbym sie wystraszyc),
mimo krytyki jednego z lepszych poetów tego forum....pozdrawiam
[sub]Tekst był edytowany przez marcin_wojdan dnia 03-01-2004 09:28.[/sub]

i ucieka dzień za dniem
chowając się daleko - gdzieś,
czasem tylko przy śniadaniu,
przypominamy sobie o przemijaniu...

(pisane tu, teraz... jako komentarz)

Pozdrawiam,
s.m.

no no no Ładnie Panie Sewerynie, dziękuję, widzę że wena Pana nie opuszcza !!! brawo