Boże Narodzenie

Pomiędzy bombkami i prezentami,
Mikołaj sędziwy i Jezus miłościwy.
Mikołaj ze śniegiem topnieje co roku,
a Jezus anioły zaprzęga do bokόw
i miłość rozdaje na każdy dzień.
Prezenty, choinka to świąt jest cień.

Pomiędzy siankiem i opłatkami
maleńki żłόbek ludziom się ckni,
przy sutym, raźno gromadzą się stole,
okna kwiatami ozdabia znόw mrόz.
Kolebią się kolęd w uszach już dźwięki...
Na Ziemi Świętej niemroźne są dni
i Jezus cierpiący ronił tam łzy.

Miłość narodzić się musi w człowieku;
prawdziwa miłość opoką jest wieków
i kiedy człowiek miłość zawładnie –
człowiek z Jezusem już nie upadnie.

© Artur Wielgus 12/2003

Późno już i może zmęczona już jestem toteż krótko powiem,że widziałabym ten wiersz w dziale "P".

Miłość dosłowna przewija się tu ciągle ,a można było ją troszkę ukryć metaforą.
Tutaj
"Na Ziemi Świętej niemroźne są dni
i Jezus cierpiący ronił tam łzy" nawiązujesz już do innych świąt...
po co?
Rymy częstochowskie...i t d.

Piękne święta spłaszczyłeś w każdym calu!
Szkoda.
Pozdrawiam. I.