stracone królestwo

w kałuży
jak dziecko
odkrywałem tajemnice

ziemią na twarzy
oznajmiałem wokół
panowanie


umyty
wyczyszczony
ogołocony

Jeden strofy zabrakło: co to było za królestwo!

Ludzie, nie przesadzajcie i nie bądźcie tak oszczędni w słowach, bo wam banały wychodzą.

s.m.

Sewerynie- chodziło mi o dziecinne podwórko,ale nie tylko
z poważaniem i świątecznymi życzeniami-piotr

A dla mnie to królestwo tutaj wyraźne. Jeśli chce Pan je odzyskać- proszę spojrzeć w lusterko wsteczne;-)
Pozdrawiam.

Jak to chłopiec:)) do mycia z daleka...
Bardzo mi się podoba wiersz
pozdrawiam

Autor daje nam w skąpości słowa materiał do zadumy...och trochę skomplikowałam.

"jak dziecko"
czyli nie- dziecko - a dorosły .

Wyzwolony , alkoholem lub narkotykiem ,w swoim własnym świecie,utytłany ziemią, leżący w kałuży ,potem na siłę zabrany do izby wytrzeźwień:
"(...)umyty
wyczyszczony
ogołocony" stracił królestwo.

Ale to tylko moje spekulacje-:)

Pozdrawiam.Irena.

Być może to pierwszy raz autor spotkał się z bezwzględną brutalnością wywartą na jego osobie, być może także ostatni...
Jakby nie było ślad pozostaje - i na ciele i w duszy.

Pozdrawiam


od kiedy to drogi Pelmanie utożsamia się tekst w 100% z autorem bądź jego przeżyciami,czyżby tylko dlatego,że tekst jest w pierwszej osobie
z pozdrowieniami świątecznymi-piotr

dorosłość to niestety utrata naiwnej wiary w wiele prawd oczywistych
odcinamy po kawałeczku cząstki duszy
i tylko mądrość każe poszukiwać, a serce drogi wskazuje

rozpisałam się rozmawiając z twym wierszem
pewnie wpływ zadumy świątecznej i zespolenia w myśleniu z tobą
wielkie dzięki za piękny obraz poetycki

pozdrawiam świątecznie
seweryna